திருமேனியையுடைய கண்ணனுக்கு, மருகன்-மருமகனான அபிமன், முட்டிஉம்-
(வில்லைப்பிடிக்குங்)கைப்பிடியும், நிலைஉம் - நிற்கிறநிலைமையும், மெய்
வலிமைஉம்-தேகபலமும், அழகு உற - அழகாகப் பொருந்த, தொடு-எய்த, கணை-அம்புகள்,குரு பதி மகன்-குருகுலத் தலைவனான துரியோதன புத்திரனாகிய
இலக்கணனது,அவயவத்தினில்-உடம்பின் உறுப்புக்களில், அடைவு உற -
பதியும்படி, முழுகின -முழுவதுந் தைத்தன; (அவற்றால், அவனது), கழல்கள்-
கால்கள், அற்றன -அறுப்புண்டன; இரு தொடை - இரண்டு தொடைகளும்,
நழுவின - கீழ்விழுந்தன;கவசம்-உடற்கவசம், அற்றது-அறுபட்டது: கரம் மலர் -
தாமரைமலர்போன்ற கைகள்,பயமுடன்-தோள்களுடனே, முழுதும் அற்றன -
முழுவதும் அறுபட்டன; ஒளிவிடுஒளியைவீசுகிற, நவமணி - நவரத்தினங்களைப்
பதித்த, முகுடம் -கிரீடம், முகிழ்நகை முகனொடே -அரும்புகிற (புன்)
சிரிப்பையுடைய முகத்துடனே, அற்றது-; (எ -று.)

     முட்டி-முஷ்டி யென்னும் வடசொல்லின் திரிபு, நவமணி - கோமேதகம், நீலம்,
பவழம், புஷ்பராகம், மரகதம், மாணிக்கம்' முத்து, வைடூரியம். வைரம் என்பன.
முகுடமெனினும் மகுட மெனினும் ஓக்கும். 'முகிழ்நகை முகன் என்றதனால், போரில்
இலக்கணனுக்கு இருந்த உற்சாகம் விளங்கும். முகன் முகுடத்தொடு அற்றது என
உருபுபிரித்துக்கூட்டி யுரைக்க.                                      (228)

வேறு.

91. - புதல்வனிறந்ததுகேட்டுத் துரியோதனன் கண்ணீர்வடித்து வெம்பி
துரோணன் முதலியவரோடு சில கூறலுறுதல்.

     (இ-ள்.) (இவ்வாறு), 'இலக்கணகுமரன்-, வெம் கான் எரித்தவன் குமரன்
ஏவால்-கொடிய காண்டவவனத்தை எரியச் செய்திட்ட அருச்சுனனுக்குப்
புத்திரனானஅபிமன்யுவின் அம்புகளால், அமரிடை-போரில், அலக்கண் உற்ற-
துன்பமடைந்து,ஆவி மாய்ந்தான் - உயிரொழிந்தான்', என்று கேட்டு - என்று
கேள்விப் பட்டு, கண்இலி குமரன் - பிறவிக்குருடனான திருதராட்டிரனுக்குப்
புத்திரனான துரியோதனன்,கலம் கண் நீர் சொரிய நின்று- மிக்க கண்ணீர்
வடிய நின்று, வெம்பி -தாபங்கொண்டு, வலக்கண் நேர்-(தனக்கு)
வலக்கண்ணையொத்த, முனிவரோடுஉம்-(துரோணன் கிருபன் முதலிய),
அந்தணர்களுடனும், மன்னவரோடுஉம்-அரசர்களுடனும், சொல்வான் -
(ஒருவார்த்தை) சொல்பவனானான்; (எ - று.)-அதனை அடுத்த கவியிற் காண்க.

     கிருஷ்ணனும் அருச்சுனனும் ஒருநாள் பூம்பந்து விளையாடுகையிலே,
அக்கினிபகவான் மிகப்பசித்து அந்தணவடிவங் கொண்டு வந்து 'இந்திரனது
காவற்காடாய் யாவர்க்கும் அழிக்கவொண்ணாத