பறித்துக்கொண்டு சக்கரபாணியிடைத் தான் பயின்ற அபியோகத்தினால் ஆங்கு
அதனை அபிமந்திரித்து அங்குலிப்படுத்தி அந்தரத்திடைத் திரித்துவிடுதலும்'
என்பதுபாரதவெண்பாவின் உரைநடை அது கொடியாரையும்-உகரம்
இகரமாயிற்று.                                               (253)

116.- அபிமன் போர்த்திறமைகண்டு துரியோதனன் மனம்புழுங்குதல்.

இதுவும், மேற்கவியும் - குளகம்.

     (இ-ள்.) ஒருகையினில் - (தனது) கையொன்றிலே, உருள்நேமி கொடு-
தேர்ச்சக்கரமாகிய சக்கரத்தை யெடுத்துக்கொண்டு, திசை தோறும்உம் ஓடி -
எல்லாத்திக்குகளிலும் சுழன்று, வரு கை அற - பொருந்தின படைவகுப்பு அழிய,
எறிவான் - துணிப்பவனான அபிமன், உயர் வனமாலியை ஒத்தான் - சிறந்த
வநமாலையையுடைய (சக்கரபாணியான) திருமாலைப் போன்றான்; (அப்பொழுது),
இரு கை ஒருவரை மண்ணில் இறைஞ்சா முடி இறைவன் - தன்இரண்டு
கைகளைக்கொண்டு [அஞ்சலிசெய்து] ஒருத்தரையும் பூமியில் வணங்காத
சிரசையுடைய மன்னனான துரியோதனன்,-பொருகை அற - (எவரும் எதிர்த்துப்)
போர்செய்த லில்லாதபடி, அபிமன் பொரு-அபிமந்யு செய்கிற, போர்-யுத்தத்தை,
கண்டு-, புழுங்கா-மனங்கொதித்து,-(எ-று.)-"சயத்திரதனையழையென" என்று
மேற்கவியோடு தொடரும்.

     கை - படைவகுப்பு- வநமாலீ என்ற வடமொழித்திருநாமம்-
வநமாலையையுடையவனென்று பொருள்படும்; வநமாலை - ஒருவகைமாலை:இது -
திருமாலுக்கு உரியது. சக்கரத்தைக் கையிலேந்திய அபிமனுக்கு, வியாசரும்
சக்கரபாணியையே உவமைகூறினார்.                             (254)

வேறு.

117. துரியோதனன் சயத்திரதனையழைக்க அவன்வருதல்.

     (இ-ள்.) ஒருவன் - (இந்தஅபிமன்) ஒருத்தன், நம் படை தலைவர்கள்
எவரைஉம் -நமது சேனையிலுள்ள சிறந்தவீரர்களெல்லோரையும், அடல் திகிரியின்
விழ-வலியசக்கரத்தால் துணிந்து விழும்படி, ஒருகை கொண்டு-ஒருகையைக்
கொண்டே, எதிர்பொருவது - எதிரிற் போர்செய்வது, என்கொல் - என்ன
சாமர்த்தியமோ?இசிறுவனொடு-இந்தச் சிறுபிள்ளை யொருத்தனுடனே, ஒரு படி
பொழுது சென்றது -இன்றையொருநாளைப் பொழுது