56.- தோற்ற வீரர்கள் துரியோதனனிடம் முறையிடுதல்.

     (இ-ள்.) இவனுடனே பொருது - இந்த அருச்சுனனோடுபோர் செய்து,
அனிலத்து எதிர் சருகோடு ஒப்பு ஆய் - காற்றின்முன் நேர்ந்த சருகோடு
சமமாய்[காற்றிலகப்பட்ட சரு்குபோல], உளம் வெருவு எய்தி உடைந்து ஓடிய -
மனத்தில் அச்சமடைந்து உறுதி நிலைகெட்டுப் புறங்கொடுத்தோடின, வீரர் -
வீரர்கள்,- அப்பால்- எதிர்ப்பக்கத்தில்,- (துரியோதனனைச் சேர்ந்து அவனை
நோக்கி), 'கழல் மன்னவ - வீரக்கழலையணிந்த அரசனே! இன்று-,
அடுசமரந்தனில்-(பகைவரை) அழிக்குந்தன்மையதான போரில், விசயன் கை பாய்
கணை பொர -அருச்சுனனது கையினின்று விரைந்து வெளிவருகிற அம்புகள்
தாக்குதலால்,நேர்ந்தவர் ஒருவர்உம் தப்பார்- (அவனை) எதிர்த்தவருள்
ஒருவரும்உயிர்தப்பிப்பிழையார்' என்றார் - என்று சொன்னார்கள்; ( எ -று.) -
பி - ம்:பொரநொந்தவர் என்றும் படிக்கலாம்.                     (453)

57.- துரியோதனன் துரோணனை யடுத்துக் குறைகூறுதல்.

     (இ -ள்.) அவர் - அந்தவீரர்கள், சொல்லிய - அவ்வாறு சொன்ன,
சொல் -பேச்சு, தன் செவி சுடஏ - தனது காதுகளை வருத்துதலாலே,-
அரியோடு எதிர்பொர அஞ்சிய அடல் வாரணம் அனையான் - சிங்கத்தோடு
எதிர்நின்றுபோர்செய்தற்குப் பயந்த வலிமையையுடைய யானைப் போன்றவனாகிய
துரியோதனன்-, எரி ஓடிய புரி என்ன இளைத்து - தீமிகுதியாகப்பற்றிய
நகரப்போலச் சோர்ந்து,- ஆரணம் வேள்வி பெரியோன் அடி  யெய்தி-
வேதவிதிப்படி யாகங்கள் செய்துள்ள  பெரியோனான துரோணாசார்யனது
பாதங்களைச் சேர்ந்து,- சிறுமையினால்- (தன் சேனையினது) எளிமைகாரணமாக,
இவை பேசும் - இவ்வார்த்தைகளைச் சொல்வான்; (எ -று.)- அவற்றை அடுத்த
மூன்றுகவிகளிற் காண்க.

     மிகத்தீப்பற்றிய நகரம், மிகப்பொலிவழிதற்கு உவமம், எரியோடியபுரி -
அநுமானால் எங்கும் தீப்பற்றவைக்கப்பட்ட இலங்கை யென்றும்,
சிவபெருமானாலெரிக்கப்பட்ட திரிபுரமென்றுமாம்; அன்றி, நெருப்புப்பற்றிய
வைக்கோற்புரிபோல வெனின், உள்ளீடில்லாமையில் உவமமென்க.        (454)