இதுமுதல் ஏழுகவிகள்- குளகம்;அவற்றில், முதல் மூன்றரைச் செய்யுள்
ஒருதொடரும், மற்றவை ஒருதொடருமாம்.

     (இ-ள்.) 'அதி தவளம்- மிக வெண்ணிறமான, மத்த வாரணம்உம்-
மதம்பிடித்த(இவனது) யானையும், முதல் - பூர்வ காலத்தில், அமுத மதனத்தில் -
தேவாமிருதத்துக்காகக் கடைகையில், ஆழிமிசை- திருப்பாற்கடலின்மேல், சுத்தம்
ஆகவரும் - வெண்ணிறமாகத் தோன்றிய, மதம் களிறு- (ஐராவதமென்னும்
இந்திரனது) மதயானையேபோலும்; இவன்உம்-, அ மகபதி - அந்த இந்திரனே
போல்வான் ; எடுத்த கார்முகம்உம்- (இவன்கையில்) ஏந்திய வில்லும், அவன்-
அவ்விந்திரன், எதிர்தர- (பகைவர்) எதிர்க்கையில், எடுத்த - (கையில்) எடுத்த
சாபம்-வில்லேபோலும்; இவனுடன் இகல்செய நினைக்க - இவனொடு (எதிர்த்துப்)
போர்செய்தற்கு நினைக்கவும், யாவர்உளர் - எந்தவீரர் தகுதியுள்ளார்?' என -
என்று, விருது உதவ - (துதிபாடகர்) பிருதாவளிகளைக்கூற, - விதம் உற வகுத்த -
பலவகையாகப் பகுக்கப்பட்ட, யானை அணியுடன்- யானைச்சேனையுடனே,-
பகதத்தராசன்-,- (எ-று.)-"களத்திலானபொழுதிலே" என 47 - ஆங் கவியோடு
தொடரும்.

     இவன் ஏறிவரும் பட்டத்துயானைக்கு 'சுப்பிரதீகம்' என்று பெயர்; இது
தேவயானையென்றும், இந்திரனால் இவனுக்கு அளிக்கப்பட்ட தென்றுங் கூறப்படும்;
இது நூறாயிரம்யானை பலமுடைய தென்று பெருந்தேவனார் பாரதத்து
உரைநடையால் தெரிகிறது. இவனதுவில்லைப் பெருந்தேவனார்
"கடவுட்சிலை" என்றதையும் இங்கே யறிக. மத்தவாரணம், அம்ருதமதநம், சுத்தம்-
வடசொற்கள். விருது- பிரதாபத்தை வெளியிடும் வாக்கியங்கள்; வெற்றி யென்று
கூறினாருமுளர். அம்மகபதியென்பது, சந்தவின்பத்துக்காகத் தொக்கது. பி-ம்: -
உயர்மகபதி.

     இதுமுதற் பத்துக்கவிகள்- பெரும்பாலும் ஒன்று ஐந்தாஞ்சீர்கள்
கருவிளங்காய்ச்சீர்களும், இரண்டுமூன்று ஆறுஏழாஞ்சீர்கள் தேமாச்சீர்களும்,
நான்குஎட்டாஞ்சீர்கள் கருவிளச்சீர்களும் ஆகிய கழிநெடிலடி நான்குகொண்ட
எண்சீராசிரியச்சந்த விருத்தங்கள். 'தனதனன தத்த தான தனதன தனதனன
தத்ததான தனதன' எனச் சந்தக்குழிப்புக் காண்க.                  (90)

     (இ-ள்.) இருபது பதிற்று நூறு களிறு - இருபதினாயிரம் யானைகள், உள-
(இவனுக்கு) உள்ளன; (அவற்றை), இவனின்உம் மிகுத்த வீரர் - இவனைக்காட்டிலுஞ்
செருக்கிய வீரர்கள், கடவுவர்- செலுத்துவார்கள்; இவன்-, ஒருபது பதிற்றுநூறுமழ
களிறு உவமைஎன- பதினாயிரம் இளையஆண்யானைகள் ஒப்பு என்று சொல்லும்
படி, மிக்க- மிகுந்த, வாகு வலியினன் - தோள்வலிமையையுடையான்;