புடைக்கும் வாசிவிழவிழ, வரவகயமிட்டுவீழநடை பயிலடிகொடுதுகைக்கும்                                     வீரரணியுமே.

     (இ-ள்.) (அவ்யானை),- கரம் நுதி கொடு - (தன்) துதிக்கையின் நுனியினால்,
கரிகளை எடுத்து - யானைகளை (உயர) எடுத்து, வானின் இடைஇடை -
ஆகாயத்தினிடந்தோறும், எற்றும் - வீசியெறியும்; நீடு- நீண்ட, பிறை நிகர் -
இளஞ்சந்திரனை யொத்த, இரு பணை மருப்பினால்உம்- பருத்த
தந்தங்களிரண்டினாலும், அவர் அவர் எதிர் எதிர் - அவ்வவ்வீரர்களது எதிரிலே
எதிரிலே, நேமி இரதம் உம்- சக்கரங்களையுடைய தேர்களையும், உடைக்கும்-;
உரன்உடைய - வலிமையையுடைய, சித்ரம் வால்கொடு - அழகிய வாலினால்,
வாசி விழவிழ - குதிரைகள் மிகுதியாக விழும்படி, ஒலியொடு-ஓசையுடன், ஒரு
படி புடைக்கும்- ஒருவிதமாய் அடிக்கும்; அரவு- (பூமியைத்தாங்குகிற) ஆதிசேஷன்,
அபயம் இட்டுவீழ- ( பார மிகுதியை ஆற்றாமல்) அபயம் வேண்டிக் கீழ்விழும்படி,
நடைபயில்-நடத்தலைச் செய்கிற, அடி கொடு - கால்களால், வீரர் அணிஉம்-
காலாள்வீரர்களதுகூட்டத்தையும், துகைக்கும்- மிதித்துத் துவைக்கும்; (எ -று.)

     இப்பாட்டின் நான்கு வாக்கியங்களால், அந்தப்பகதத்தன்யானை பாண்டவரது
நால்வகைச்சேனையையும் தன் உறுப்புகளால் அழித்தலை விளக்கினார். கரநுதி,
சித்ரம்-வடமொழிகள். வால்- வால மென்னும் வடசொல்லின் விகாரம்.
யானைத்தந்தத்துக்குப் பிறையுவமை- வளைவு வெண்மை ஒளிகளாலென்க. '
அவரவர் எதிர் எதிர்' என்பதை முந்தினபிந்தின வாக்கியங்களுக்குங் கூட்டுக;
அவ்வவ்வீரர் பார்த்தும் பரிகாரமொன்றுஞ் செய்யமாட்டாமல் நிற்க என்க.
அபயமிடுதல் - பயப்படாதேயென்று வாக்குத்தத்தஞ் செய்யவேண்டுமென்று
பிரார்த்தித்தல், அடைக்கலங்கொள்ளல். 'உரனுடைய
சித்திரவாலதிகொடொருபடிபுடைக்கும் வாசிவிழ விழ' என்ற பாடம்,
சந்தத்துக்குப்பொருந்தாது. பி -ம்: அணியையே.                        (98)

54.- பகதத்தனாலும் அவன்யானையினாலும் தம்சேனை இளைத்ததுகண்டு
தருமன் ஸ்ரீகிருஷ்ணனை நினைத்தல்.

     (இ -ள்.) (இப்படி), அமர்செய்- போர்செய்கிற, பகதத்தனாலும்-, அவன்
விடும்- அவன் ஏவின, அருவி மதம் வெற்பினால்உம்- மதநீரருவியையுடைய
மலைபோன்ற யானையினாலும், அணி கெழு தம படை - அழகுமிக்க தம்முடைய
சேனை, இளைத்தது ஆக - சோர் வடைய,- (அப்பொழுது), தருமன்-, விரகொடு
உணர்வு உற்று-