(இ - ள்.) பல மன்னர்உம் - பலதேசத்து அரசர்களும், யாது ஏவல் என்று -
(எங்களுக்குக் கட்டளையிடுங்) குற்றேவல் என்ன வென்று வினவி, ஆண்ட -
திரளும்படி, இ பார்மீது - இந்தப்பூமியில், ஏவல் கொள்ளும் - ஆணை செலுத்துகிற,
விறல் - வெற்றியையுடைய, சென்னி - சோழனது, கை வில்லின் - கையிற்பிடித்த
வில்லினது, வன்பால் - வலிமையால், மோது - எய்யப்பட்ட, ஏவு - அம்பு, பட்டு -
தைத்தலினால், மகதர் கோமான் சாதேவன் - மகததேசத்தார்க்கு அரசனாகிய
சகதேவனென்பவன், முகம் மாறி - தலை துணிக்கப்பட்டு, வீழ - கீழேவிழ, தானை
வெள்ளம் - (துரியோதனாதியரின்) சேனைக்கூட்டம், முதுகிட்டது - புறங்கொடுத்தது;
(எ -று.)

     எல்லார்க்குந்தலைவனாதலால், சென்னியென்றுபெயர்போலும்; சென்னி தலை
சாதேவன் - வடசொற்றிரிபு; இவன், சராசந்தன்மகன்.

     இதுமுதற் பதினாறு கவிகள் - பெரும்பாலும் வெண்டளை பெற்ற ஐஞ்சீரால் வந்த கொச்சகக்கலிப்பாக்கள்.                                     (160)

70.- இதுவும் மேலைக்கவியும்- ஒரு தொடர்: அருச்சுனன் கனன்று
பொருது அசுவத்தாமனைவென்று பதாதியாக்கிப்போக்கல்.

     (இ - ள்.) புறம் இட்ட - முதுகுகொடுத்த, தானை - (தமது) சேனையின்,
நிலைகண்டு - நிலைமையைப்பார்த்து, சோதி நிறம் இட்ட - ஒளியின் தன்மை
பொருந்திய,வில் - வில்லேந்திய, கை - கையையுடைய, துரோணன் மகன் -
அசுவத்தாமன்,பொறாது - பொறுக்காமல், நெஞ்சு கன்றி - மனம் வெதும்பி, மறம்
இட்ட -வலிமைபொருந்திய, வாளி பல - பல அம்புகளை, தூவி வருதல் -
சிந்திவருதலை,நோக்கி - பார்த்து,- அறம் இட்ட சிந்தை- தருமம் பொருந்திய
மனத்தையுடைய,அரசன்தன் - யுதிட்டிரனது, அனுசர்தம்மில் - தம்பிமார்களுள்,-
(எ -று.)- "நிற்பான்" என மேற்கவியோடு இயையும்.                    (161)

     (இ - ள்.) 'இன்றே - இன்றைக்கே, வினை - போர்த்தொழிலை, முடிப்பன் -
முடிப்பேன்', என்று - என்று எண்ணி, இரண்டு இந்திரநீலம் குன்றுஏ நிகர்ப்ப -
இந்திரநீலரத்தினமயமான இரண்டுமலைகளையே ஒக்கும்படி, திருமாலொடுஉம்
கூடிநிற்பான் - கண்ணனுடன் கூடி நிற்பவனாகிய அருச்சுனன்,- அதிர -
ஆரவாரமுண்டாகும்படி,