:: TVU ::

பக்கம் : 1002

தேவி, வணங்கிய நம்பியை நோக்கி, மிகக் கைதவமும் கற்றுள்ளாய் என, தேவி! நீ ஆராய்ந்து, என்பாற் கைதவம் கண்டனையாயின் அதற்குத் தக என்னை ஒறுக்கக் கடவை என்றான் என்க.
(482)

நங்கை ஊடல் தீர்ந்து, அப்பார்ப்பனனைப் பற்றி வருகெனல்
1613.	மன்னனொர் பிழைப்புமிலன் மாதவனை நாடி ¹இன்னினி யிவண்கொணர்மி னென்னவுழை யோர்கள் முன்னவன் மறைந்தமுரு கார்பொழிலி னுள்ளே துன்னுபு தொடர்ந்துதுகில் பற்றுபுகொ ணர்ந்தார்.
(இ - ள்.) மன்னன் ஓர் பிழைப்பும் இலன் - வேந்தன் குற்றமுடையன் அல்லன் போலும், மாதவனை நாடி - இவணின்றும் ஓடி மறைந்த அந்தப் பார்ப்பன மகனைத் தேடி, இன்னினி - இப்பொழுதே, இவண் கொணர்மின் - இவ்விடத்தே என்முன்னே பற்றிக்கொண்டு வம்மின், என்ன - என்று உழைக்கல மகளிர்க்குக் கூற, உழையோர்கள் - அம்மகளிர்கள், முன் அவன் மறைந்த - முன்னர் அவன்புக்கு ஒளித்த, முருகு ஆர் பொழிலின் உள்ளே - மணமிக்க பூஞ்சோலையினுள்ளே, துன்னுபு - சென்று, தொடர்ந்து - ஆங்கிருந்தும் ஓடும் அவனைப் பின் தொடர்ந்து ஓடி, துகில் பற்றுபு - அவனது ஆடையைப் பற்றி, கொணர்ந்தார் - ஈர்த்துக் கோப் பெருந்தேவியின் முன்னர்க் கொண்டு வந்தனர், (எ - று.) இது தேவி ஊடல் தீர்ந்தமை உணர்த்திற்று. நம்பி குற்றமிலன் போலும், அப்பார்ப்பன மகனைப் பற்றிக் கொணர்மின், என்று நங்கை கூற, உழைக்கல மகளிர் அவனைத் தொடர்ந்து துகில்பற்றித் தேவி திருமுன் கொணர்ந்தார் என்க.
(483)

சுயம்பிரபை விதூடகனைத் தளை யிட்டுக் கொணர்வீர் எனல்
1614.	பேதைமை கலந்துபிறழ் கண்ணினொ டொடுங்கு மாதவனை நோக்கிமணி வாய்முறுவ ²றோன்றிக் கோதைகளில் யாத்திவனை ³நீர்கொணர்மி னென்றாள் போதுவிரி தேங்குழலி பூம்பொழி லணைந்தாள்.


(பாடம்) 1 இன்னினிய நீர் கொணர்மி. 2 றோற்றி. 3 கொண்டொழிமி, கொண்டெழுமி.