(இ - ள்.) பேதைமை கலந்து பிறழ் கண்ணினொடு - அறியாமை மெய்ப்பட்டுப்
புரளுகின்ற கண்களோடே, ஒடுங்கும் மாதவனை - அச்சத்தாலே ஒடுங்குகின்ற
பார்ப்பனனை, போதுவிரிதேம் குழலி - மலர் இதழ்கள் விரிந்து தேன் கமழ்கின்ற
அளகத்தையுடைய சுயம்பிரபை, நோக்கி - பார்த்து, மணி வாய்முறுவல் தோன்றி - பவளம்
போன்ற தன் வாயிடத்தே புன்முறுவல் தோன்றாநிற்ப, இவனை - இப்பார்ப்பானை, நீர் -
நீங்கள், கோதைகளில் யாத்து - மலர்மாலைகளாலே தளையிட்டு, கொணர்மின் - கொண்டு
வாருங்கள், என்றாள் - என்று பணித்துப் பின்னர், பூம்பொழில் அணைந்தாள் - நம்பிநின்ற
பொழிலின்கட் சென்றாள், (எ - று.)

     அறியாமை வெளிப்பட்டுத் தோன்றாநின்ற கண்களோடே அஞ்சி ஒடுங்கும்
அப்பார்ப்பனைத் தேவி சென்று நோக்கி முறுவல் தோன்ற இவனைக் கோதையாலே
யாத்துக் கொணர்மின் என்று பணித்துப் பொழிலிடத்தே புக்காள் என்க.