(இ - ள்.) புனைவுதான் இகந்த கோதை - புனைந்து கூற வொண்ணாத பேரழகு
படைத்த மலர்மாலை யணிந்த, பொன் அனாள் - திருமகளை ஒத்த சோதிமாலை, பூமிபாலர்
நினைவு தான் இகந்து - மன்னர்களுடைய எண்ணத்தினின்றும் விலகி, காளை வடிவெனும் -
அமித தேசனுடைய அழகு என்னும், நிகளம் சேர - தளையிலே சிக்கா நிற்ப, வினைகள்
தாம் விளையுமாறு - ஊழ்வினைகள் தாம் வேண்டியவாறே விளைவனவன்றி, யாம்
வேண்டியவாறு வாரா - யாம் விரும்பியபடி விளைவனவல்ல, வினையின் தன்மை
இனையதால் - ஊழினது முறைமை இத்தன்மைத்து, என நினைந்து - என்று ஆராய்ந்து
தெளிந்து, ஆறினார் - மனம் ஆறுதல் எய்தினார்,
(எ - று.)

     விளைவனவன்றி என வருவித்துக்கொள்க.

     சோதிமாலை மன்னருடைய நினைவினைக் கடந்தவளாய்ச் சென்று அமிததேசன்
அழகினிற் சிக்கினாளாக, பூமி பாலர் ஊழினை எண்ணி மெல்ல மெல்ல மனம் ஆறுத
லடைந்தனர் என்க.

     வினைகள், தாம் விளையுமாறு விளைவன, யாம்வேண்டியவாறு வாரா என்க, “தீதும்
நன்றும் பிறர்தர வாரா“ என்றார் பிறரும்.