| செல்வம் எல்லாவற்றுள்ளும் சிறந்த மெய்யுணர்ச்சியாகிய செல்வம் உடையவன்
ஆதலின் பயாபதி மன்னனைத் திருவுடை அடிகள் என்று விசயதிவிட்டர்கள்
போற்றினர் என்க.
|
| ( 39 ) |
| வேற்படை பயாபதியை வணங்கி மீள்தல் |
| 2108. | பாற்படு செல்வமும் பரவை ஞாலமும்
காற்பொடி யாகவுங் கருதிற் றின்மையால்
ஏற்புடைத் தன்றுநம் மடிமை யீண்டென
வேற்படை வீரனைத் தொழுது மீண்டதே.
|
(இ - ள்.) பால் படு செல்வமும் - பலபகுதிப் படுகின்ற செல்வங்களையும், பரவை
ஞாலமும் - விரிந்த உலகத்தையும், காற் பொடி யாகவும் கருதிற்று இன்மையால் - தன்
காலின்கட் கதுவிய துகட்டுணையும் பொருளாக மதித்தல் இல்லாமையினாலே, ஈண்டு நம்
மடிமை ஏற்புடைத்து அன்று - இவ்விடத்தே நமது அடிமைத் தொழிலும் மன்னனால் ஏற்கும்
தகுதியுடையதன்று, என - என்று கருதி, வேற்படை - வேற்படையும், வீரனைத் தொழுது
மீண்டது ஏ - பயாபதி மன்னனை வணங்கிப் போயிற்று, (எ - று.)
வேற்படை - பயாபதிக்கு அதுகாறும் ஏவல் செய்துவந்த வொருவேல். வேலேந்திய படைஞர்
எனினுமாம்.
மெய்யுணர்வுடைய துறவிப் பெரியோர் தம் உடலையும் மிகை என்று எண்ணும்
இயல்புடையர்; பிற பொருள்களை அவர் பொருளாகக் கருதி ஏற்றுக்கொள்ளார். ஆகலின்,
பயாபதி வேந்தனுடைய தெய்வத் தன்மையுடைய வேல் இனி யாம் அரசற்கு மிகை என்று
எண்ணி வணங்கிப் போய்விட்டது என்பதாம்.
|
| ( 40 ) |
பயாபதியின் தவநிலை
வேறு |
| 2109. | வேற்படை விடுத்து வீரத்
1தவ்வர சதனை மேவி
நூற்படை முனிவர் கண்ணா
னோக்கிய நயத்த னாகிப்
பாற்படு விரத நோன்மைப்
படைப்பெருந் தலைவ ரைவர்
மேற்படை செய்யச் செல்லும்
வினைவரை விலக்க வைத்தான். |
| |
| |
|
| (பாடம்) 1அடிகுறிப்பு தரபடவில்லை. |