:: TVU ::

பக்கம் : 1303


2125.	அலகில் பெருங்குணத்தோ னாவரண நீக்கி உலக மலோக முடனே விழுங்கிப் புலவன் முடிவென்னும் பூங்கொடியுந் தானும் நிலவு சிவகதியு ணீங்காது நின்றான்.
(இ - ள்.) அலகில் பெருங்குணத்தோன் - அளவிறந்த பெரிய குணம் உடைய பயாபதி, ஆவரணம் நீக்கி - மதிஞானா வரணீயம் முதலிய மறைப்புகளை ஒருங்கே அகற்றி, உலோகம் அலோகம் உடனே விழுங்கி - உலோகமும் அலோகமும் ஆகிய ஐந்து அத்திகாயங்களையும் தனது மெய்யுணர்வானே விழுங்கி, புலவன் - நன்ஞானம் உடைய பயாபதி, முடிவென்னும் - கேவலஞானம் என்னும், பூங்கொடியும் தானும், - பூங்கொம்பு போல்வளாகிய திருமகளும் தானும் நிலவு சிவ கதியுள் - நிலைத்தலையுடைய வீட்டினுள், நீங்காது நின்றான் - பிரிவின்றி ஒன்றி நிற்பானாயினன், (எ - று.) சீவாத்திகாயம், புத்தகலாத்திகாயம், தன்மாத்திகாயம், அதன்மாத்திகாயம், ஆகாயாத்திகாயம் இவ்வைந்தும் மூலப்பொருளாம். காலத்தோடு கூட்ட, மூலப்பொருள் ஆறாம், இவற்றின் கூட்டமே உலோகமாம், ஆகாயத்திகாயம் மட்டும் அலோகம் என்று சொல்லப்படும்.
( 57 )
தேவர்கள் தம்மிடத்திற் கேகல்
2126.	இனையன பலபரவி யிறைஞ்சி யேத்தி யிமையவர்கள் கனையெரி மிகுவேள்வி கலந்து செய்து களிப்பெய்தி அனையவ ¹ரறவாழி யமிர்த நீங்கா தகத்தாடிப் புனையவிர் சுடரொளியார்ப் புகழ்ந்து தத்த மிடம்புக்கார்.
(இ - ள்.) இனையன பலபரவி இறைஞ்சி ஏத்தி - இவ்வாறாய வாழ்த்துரைகள் பற்பல கூறி வணங்கிப் புகழ்ந்து, இமையவர்கள் - அமரர்கள், கனை யெரி மிகுவேள்வி - ஒலிபட எரிகின்ற தீ மிக்க வேள்விகளையும், கலந்து செய்து - கூடி இயற்றி, களிப்பு எய்தி - மகிழ்ச்சி அடைந்து, அனையவர் - அத்தலைவன் தலைவியர்களின், அறவாழி அமிர்தம் - அறவுரைக் கடலின்கண் விளைந்த கேள்வி அமிழ்தமும், அகத்து நீங்காது ஆடி - தம் முள்ளத்தே ஒழிவிலாதவாறு அயின்றாடி, புனையவிர் சுடர் ஒளியார் - ஒப்பனையாலே விரிகின்ற சுடராகிய ஒளியையுடைய அத்தலைவன் தலைவியரை, புகழ்ந்து - பரவிப் புகழ்ந்து, தத்தம் இடம் புக்கார் - தத்தமக்குரிய தேவர் நாட்டிலே செல்வாராயினர், (எ - று.)


(பாடம்) 1 ரறவமிர்த.