(இ - ள்.) நாந்தகக் கிழவர்கோவே - வாட்படைகொண்டு தொழில் புரியும்
மன்னர்கட்கெல்லாம் மன்னனே!, வேய்ந்து அகம் நிழற்றும் கோதை - அணியப்பட்டு
அவ்விடத்தில் ஒளி விடுகின்ற மாலைபோன்று, மிளிர்மணி கலாபவட்டம் - விளங்குகின்ற
மணிகள் அழுத்திய வட்டமாகிய கலாபத்தையும், போந்து - பொருந்தி, அகம்திகழ்ந்து
மின்னு - தன்னிடத்து விளங்கி ஒளி விடுகின்ற, பூந்துகில் பொலிந்த அல்குல் - அழகிய
ஆடைக் குள்ளே விளங்குகின்ற அல்குலையுடையவளும், ஆய்ந்து அகம்கமழும் கோதை -
நுணுகித் தன்னிடமெல்லாம் நறுமணம் வீசுகின்ற மாலையினை அணிந்தவளுமாகிய, அவள்
பெற்ற அரச சிங்கம் - அந்தச் சுதஞ்சனை என்பவள் ஈன்ற சிறந்த அரசன், நலத்தின்
மிக்கான் - நல்லியல்பில் மிகுந்தவனாகிய, நமி என்பான் - நமி என்று சொல்லப்பெறுபவன், (எ - று.)

கச்சன் என்பவனுக்குச் சுதஞ்சனை என்னும் மனைவியிடம் தோன்றியவன் நமி. கலாபம் -
மாதர் இடையணியுள் ஒன்று. அது பதினாறு கோவையுள்ளது.

      (இ - ள்.) புலமைமிக்கான் - நல்லறிவு மிகுந்தவனாகிய, அவன் - அந்த நமி
என்பவன், அரசுவேண்டான் - அரசாட்சி செய்தலை விரும்பா தவனாகி, அறம்
கடல்படைத்த நாதன் - அறக்கடலைப் படைத்திட்ட தலைவனும், பங்கயம் கமழும் மேனி -
தாமரைமலரின் மணம் வீசப்பெற்ற உடலையும், பவத்திர பரமயோகி - பரிசுத்தமான
பரமயோகியும் ஆன அருகக் கடவுள், தங்கிய தியானப்போழ்தில் - தங்கப்பெற்ற
தியானத்தை யுடைய காலத்திலே, தாழ்ந்து - வணங்கி, பொங்கிய காதல் கூர - மேன்மேற்
கிளந்த அன்பு மிகுதியாக, பாடினன் அந்தக் கடவுளை நோக்கிப் பாடலானான், (எ - று.)

நமி அரசு வேண்டாமல் அருகக்கடவுளை உள்ளத்திற்கொண்டு தியானித்தான். அந்தத்
தியான மிகுதியால் அருகக்கடவுள் வெளிப்பட்டாற் போல அறிவுக்குப் புலனாயிற்று.
அக்கடவுளைப் பணிந்து பேரன்புகொண்டு பாடலானான் என்பதாம். பாடியதை அடுத்த
மூன்று பாடல்களிற் காண்க. அங்கு : அசை.

(பாடம்) 1. வேந்தகம். 2. அலைகடல்.