கிடந்தன, பொழில் அணிந்து எழுந்தவல்லி - பொழில்களை அழகு படுத்திக்கொண்டு
எழுந்தன்மையையுடையவான கொடிகள், புதைந்தன - அவன் உடலிலே
நெருங்கிப்படர்ந்தன, குழல் அணிந்து எழுந்த குஞ்சி - அவ்வரசனுடைய குழற்சியைப்
பொருந்தி எழுந்த மயிர்தொகுதியை, குருவிக்கூட்டம் குடைந்தன - சிறு பறவைகளின்
கூட்டம் தமது கூடாகக்கொண்டு குடையலாயின, (எ - று.)

தவநிலையில் அமர்ந்துள்ள வாகுவலி மன்னனுடைய அடிகளிற் புற்றுண்டாகிப் பாம்புகள்
சுற்றின. அவனுடைய உடல்மீது கொடிகள் படர்ந்தன. அவனுடைய தலைமயிரைக் குருவிக்
கூட்டம் கூடாகக் கொள்ளலாயின. பூமிநாதன் என்னுஞ்சொல் மேலும்கீழும் சென்று
பொருள் தருமாறு நடுநிலையாய் அமைந்துநின்றது. இதனை மத்திம தீபம் என்ப.

     (இ - ள்.) அருமுடி அரசர் தாழ்ந்த அடிமிசை - பெறற்கரிய முடிக்கலன் அணிந்த
மன்னர் பலர் வணங்கப்பெற்ற தம் திருவடிகளின் மேலே, அரவம் ஊர - பாம்புகள்
ஊர்ந்து செல்லவும், வடிகரு நெடுங்கண் நல்லார் - மாவடுவின் பிளவினை ஒத்த கரிய
நெடிய கண்களையுடைய காதல் மகளிர்கள், கலந்த தோள் - பொருந்தித் தழுவிய தமது
தோள்களை, வல்லிபுல்ல - காட்டுக்கொடிகள் படர்ந்து தழுவவும், மருஉடை உலகம் பாடல்
- தம்பால் மருவுதலுடைய சான்றோர்கள் தம்மைப் பாராட்டிப் புகழ்ந்து பாடும் பாடலுக்கு
மாறாக, வனத்திடைப் பறவை பாட - இப்பொழுது அக்காட்டிலுள்ள பறவைகள் சூழ்ந்து
பாடவும், திருவுடையடிகள் - மேன்மையுடைய அவ்வாகுவலியடிகளார், நின்ற திறமிது -
தவத்திலே நிலைத்து நின்ற பெருமையினை, தெரியலாமோ - எம்மனோர் அறிந்துரைக்க
வியலுமோ (இயலாதென்றபடி), (எ - று.)

வடி - மாம்பிஞ்சு. வல்லி - கொடிகள், மருவுடைய - தம்பால் மருவுதலுடைய. உலகம் -
சான்றோர். பாடும் பாடல் என்க. அடிகள் : வாகுவலி.

(பாடம்) 1. மதத்.