(இ - ள்.) கற்றநூல் எலாம் - யாம் கற்ற உயரிய நூல்கள் அனைத்தும், பிறர் கற்ற
நூலெலாம் - தேயம் மொழி காலம் சமயம் முதலியவற்றால் வேறுபட்ட பிறர் ஓதிய
நூல்கள் அனைத்தும், முற்ற நோக்கினும் - அவன் பெருமைகளை எஞ்சாது எடுத்துரைக்க
முயன்று பார்த்தாலும், முற்ற நோக்கல - அம்மெய்ந்நூல்கள் தாம் தாம் கண்ட
பெருமைகளையே காட்டுவனவன்றி அப்பயாபதி வேந்தன்பாலமைந்த பெருமைகள்
அனைத்தையும் தாம் கண்டு காட்டமாட்டா; இனி, உற்ற நூல் எலாம் - பொருள் பொதிந்த
நூல்கள் என்று போற்றப்படும் நூல்கள் எல்லாம், உற்ற நூல்களாப் பெற்றநூல் -
மெய்ம்மையுற்ற நூல்களாகப் பெறப்பட்ட ஒரு மெய்ந்நூல் யாதெனின், அவன் பெற்றி
வண்ணமே - அஃதவன் பெருமைத்தன்மை யென்னும் நூலேயாம், (எ - று.)

     பயாபதி வேந்தன்பால் இயல்பினமைந்த பெருமைகள் அனைத்தும் நூல்களிற்
காணப்படமாட்டா; அவன்பால் அமைந்த பெருமைகள் சிலவற்றைக் கண்டுரைப்பவற்றையே
நாம் மெய்ந்நூல்கள் என்று போற்றுகின்றோம் ஆதலின் எல்லா மெய்ந்நூல்களுக்கும்
அவன் முதனூலாக விளங்குகின்றான் என்பதாம்.

     “எனைத்துள மறை அவை யியம்பற்பாலன, பனைத்திரள் கரக்கரிப் பரதன்
செய்கையே“ என்னும் கம்பநாடர் வாக்கில் இக்கருத்தைக் கண்டு கொள்க.

     (இ - ள்.) எரியும் ஆணையான் - வெய்தாகிய ஆணையையுடை யவன், குளிரும்
ஈகையான் - குளிர்ச்சியை நல்கும் வள்ளமையுடையான், பெற்றியாற் பெரியன் -
பண்புடைமையால் மிக உயர்ந்தவன், நண்பினால் - நண்பர்களுக்கு, சிறியன் - கீழாயவன,
வேந்தர்கட்கு - அரசர்களுக்கு, அரியன் - காண்டற்கும் அருமையானவன், ஆண்டையர்க்கு
எளியன் - அவன் குடைநீழற் கீழ் வாழ்வார்க்குக் காட்சிக்கு மிக எளியவன், ஓடை
யானையான் - முகபடாத்தையுடைய யானைப் படைமிக்க அப் பயாபதி மன்னன்,
ஓங்குதற்கு - இவ்வாற்றால் மேலும் புகழ் பெருகுதற்கு, உரியன் - உரியவனாவான்,
(எ - று.)
“காட்சிக் கெளியன் கடுஞ்சொல்லன் அல்லனேல்.

     மீக்கூறு மன்ன னிலம்“ (திருக்குறள் 386) என்பவாகலின் இத்தகைய சிறப்புடைய
பயாபதி வேந்தன் பலராலும் மீக்கூறப்பட்டு ஓங்குதற்குரியன் என்றான் என்க.

     (பாடம்) 1. ஆணையாற். 2. ஈகையாற். 3. பெரிய மாண்பினாற். 4. சிறியன்னபினால். 5. மாந்தர்கட்.