(இ - ள்.) நிலமன்னன் - பயாபதி அரசன், என்று தன் மனத்தின் எண்ணி -
இவ்வாறு தன்மனத்தினுள்ளே சிந்தனை செய்து, இலங்குகோற் கையராகி நின்ற கேசரரை
நோக்கி - விளங்குகின்ற கோல்பிடித்து நிற்கின்ற விச்சாதரராகிய தூதர்களைப் பார்த்து,
அனைய சொன்னார்க்கு - அங்ஙனம் கூறிய நும் அரசனுக்கு, யாம் ஒன்றி - யாம் மனம்
பொருந்தி, இங்கண் உள்ளது ஒருப்படுத்து உய்ப்பக் கொண்டு சென்று - இவ்விடத்தில்
உள்ள பொருளை ஒருங்குதிரட்டிச் செலுத்த அவற்றை நீயிர் கைக் கொண்டு போய்,
நும்இறைவர்க்கு எம்வாய் இன்னுரை தெரிமின் என்றான் - நும் அரசனாகிய
அச்சுவகண்டனுக்கும் யாங்கூறிய இனிய முகமன் மொழிகளைக் கூறுங்கோள் என்று
சொன்னான், (எ - று.)

     இவ்வாறு சிந்தித்துத் தூதரைப் பார்த்துப் பயாபதி வேந்தன் கூறுகின்றவன்.
தூதர்களே அவ்வாறு கட்டளையிட்ட அச்சுவகண்ட மன்னனுக்கு; யான் ஈண்டுள்ள
பொருள்களைத் திரட்டித் தருவல் நீயிர் அவையிற்றை அம்மன்னன்பாற் சேர்த்து என்
வணக்க வுரையையும் கூறுங்கோள் என்றான் என்க.
 

     (இ - ள்.) ஆளிகட்கு அரசன் அன்ன அரசர்கோன் - சிங்கங் களுக்கும் அரசாகிய
சிங்கத்தை ஒத்த பயாபதி மன்னன், அனையகூறி - தூதரிடத்து அவ்வுரைகளைச் சொல்லி,
வாளிவிற்றடக்கை வெம்போர் - அம்புவிடும் விற்படை பிடித்த பெரிய
கைகளையுடையவரும். வெவ்விய போரிக்கண் வல்லவரும் ஆகிய, காளைகள் இதனைக்
கேட்பில் கனல்பவால் - காளைபோன்றவராகிய என்மக்கள் விசய திவிட்டர்கள்
இச்செய்தியைக் கேட்பார்களாயின் வெகுள்வார்கள் ஆதலால், இவரையின்னே மீளுமாறு
அமைப்பன் என்று - இத்தூதுவர்களை (அவர்கள் அறியு முன்னரே) இப்பொழுதே
திரும்பிச்செல்லுமாறு செய்குவல் என்று நினைத்து, வேண்டுவ விதின் ஈந்தான் - அவர்கள்
செல்வதற்கு வேண்டியவற்றை முறைப்படி வழங்கினான், (எ - று.)

     (பாடம்) 1. துய்ய. 2. கொடுமின். 3. கூவி. 4. கனல்பவர்.