பிடித்தான் - வலிய பெரிய தன் கைகளால் பற்றினான், அப்பெருவலி அரி - அந்தப்
பேராற்றலுடைய அரிமா, பிளந்து போழ்களாய்க் கிடந்தது - அவ்வளவில் பிளக்கப்பட்டு
இரு பிளவுகளாகிக்கிடந்தது, (எ - று.)

     அவ்வரிமா நம்பியின் குருதியைக் குடிக்க எண்ணி எழலும் அதன் பிடர்மிசை
மிதித்து வாயிடைப் பற்றிப் பிடித்தான். அத்துணையே கண்டது, அச்சிங்கம் இருபிளவாய்க்
கிடந்தது என்க.
இங்ஙனமே கம்பரும்,

     “கடுப்பினில் யாரும் அறிந்திலர் கையால்
     எடுத்தது கண்டனர் இற்றது கேட்டார்“ (கார்முக - 34)

என்று கூறுதல் காண்க.
 

     (இ - ள்.) அமரர்கள் - தேவர்கள், அடுதிறல் அரிமா - கொல்லுதல் வல்ல
இச்சிங்கம், சீயம் ஆயிரம் செகுத்திடும் - தன்னினமான ஆயிரம் சிங்கங்களைத் தனி நின்று
கொல்லும், வயமா - யானைகளையோ எனில், ஆய ஆயிரம் ஆயிரம் - பல்லாயிரம்
யானைகளை ஒருங்கே கொன்றழிக்கும், ஏஎனாமுன் இங்கு இவன் அழித்தனன் என - ‘ஏ‘
என்று உச்சரிக்கும் இரு கணப்போதிற்கும் முன் இவ்விடத்தே இத்திவிட்டன் இத்தகைய
சிங்கத்தைக் கொன்றழித்தான் என்று கூறி, தத்தம் வாயின்மேல் விரல்வைத்து நின்று -
தங்கள் தங்கள் வாயில் விரல்களைச் சேர்த்தி நின்று, மருண்டார் - மருட்கையை
எய்தினார், (எ - று.)

     மருளுதல் - வியப்பெய்தல், ஏ எனாமுன் : குறிப்புமொழி, ஒரு நொடிப்பொழுதில்
என்றவாறு ஆயிரம் அரிமாக்களையும், எண்ணிறந்த யானைகளையும் தனிநின்று வெல்லும்
ஆற்றலுடைய இவ்வரியரசை, நம்பி ஒரு நொடிப்போதிற் கொன்றனனே! என அமரர்கள்
வாயில் விரல் சேர்த்தி வியந்தார் என்க. வயமா - வலியுடைய சிங்கம் புலி ஆளி
முதலியவற்றிற்குப் பெயர்.
 

      (பாடம்) 1. மாயிர மாயிரஞ் செகுத்திடு திறல. (துவயமா, இது ஏட்டில் இல்லை).2. ணாமையிங். 3. னிதுவெனத். 4. மெல் விரல்.