(இ - ள்.) கண்ணியும் - முடிமாலையும், கமழும் சூட்டும் - மணங்கமழும்
கொண்டைமாலையும், கற்றையாக் கட்டப்பட்ட தண்ணிய மலரும் - கற்றையாகக் கட்டப்பட்ட
குளிர்ந்த பூஞ்செண்டும், தாம மாலையும் - தொடைமாலையும், சதங்கை தம்மொடு -
கிண்கிணி முதலிய சதங்கைகளோடு, எண்ணிய வண்ணமாலை - ஆராய்ந்தெடுத்த பன்னிற
மணிமாலையும், எழில் நகர் எல்லையெல்லாம் - அழகிய அரண்மனை வரைப்பகம் எங்கும்,
விண்ணியல் விமான வீதி - விமானங்கள் இயங்கும் விசும்பளவும், வெறிகொள - மணம்
கமழும்படி, மிடைவி - நிரப்புவாயாக !, வேலோய் - வேலையுடைய சித்திரதரனே !, (எ -
று.)

     தாமமாகிய மாலை என்க. மலர்களை நிரல்பட வைத்து வளைவின்றி நீளக் கட்டித்
தோளில் இடும் மாலை தாமம் என்ப. வண்ணமாலை - நவரத்தினமாலை. சூட்டு -
முடியைச்சுற்றி வளையமாகச் சூட்டும் மாலை.
 

     (இ - ள்.) அகநகர் - நமது போதன நகரத்தின் உள்ளிடத்தை, குங்குமக் குழம்பு
கொட்டி - குங்குமத்தாலாய செங்குழம்பைக் கொட்டி, சந்தனத் தொளி - சந்தனச்
சேற்றின்கண், கண்கூட்டி - கூட்டற்பாலவாய மணப்பொருள் பிறவும் கூட்டிக் கொட்டி,
அங்கலுழ் விரையின் சேற்றோடு - அழகிதாய் நெகிழ்ச்சியுடைய கலவைச் சாந்தும் கொட்டி,
அளறு செய்து - சேறாக்கி, மங்குல் ஆய் விசும்புமூட - முகில் போன்று நுண்ணிய வானம்
போர்க்கும்படி, அகிற்புகை மயங்க மாட்டி - அகிலாலாய மணப்புகையைப் பொருந்த ஊட்டி,
பொங்கு பொன் சுண்ணம் வீசி - மிகுந்த பொன்துகளைத் தூவி, இவ்வாற்றால், மணவினை
புனைவி என்றான் - திருமணம் நிகழ்த்துதற்கு வேண்டிய செயல்களைச் செய்வித்திடுக
என்றருளினான், (எ-று.)

     இதன்கண், போதன நகரத்தின் உள்ளே திவிட்டநம்பியின் திருமண விழாவிற்கு
வேண்டியவற்றைச் செய்க, எனப் பயாபதி கட்டளையிடுதல் கூறப்படுகின்றது.
 

     (பாடம்) 1. நீ போய். 2. சூட்டி