பக்கம் : 651 | | (இ - ள்.) பழுது இயல் இலாத பாவை - குற்றத்தன்மை ஒரு சிறிதேனும் இல்லாத சுயம்பிரபையின், உருவம் ஓர் படியினாலும் - உருவத்தை எவ்வாற்றானும், யார்க்கும் எழுதுதற்கு அரிது - எத்தகைய ஓவியம்வல்ல புலவர்க்கும் எழுதுதல் இயலாது, இலங்கொளி உருவமேனி - திகழ்கின்ற ஒளிபடைத்த சுயம்பிரபையின் உருவத்திருமேனியின் நலத்தை, மொழிதலுக்கு அரிது ஆல் - (எழுத்தோவியத்தால் எழுதுதற்கு அரிதாவதுமன்றி) சொல்லோவியத்தானும் சொல்லிக்காட்டலும் இயலாது, அத்தை - அத்தகைய உருவநலத்தை, முருகுவேய் குழலி - மணம் பொருந்திய அளகத்தையுடைய கோப்பெருந்தேவியே, மற்றுன் தொழுதகை அருளின் அன்றே - உன்னுடைய தொழத்தகு சிறப்புடைய அருள் வலி என்பால் உண்மையால் அல்லவோ, யான் துணிந்து எழுதிற்று - யான் ஒருவகையிற்றுணிவுகொண்டு எழுதியதூஉம், என்றாள் - என்று இயம்பினாள், (எ - று.) நங்கையின் எழில் உருவத்தைச் சொல்லாற் சொல்லவும் இயலாது; அத்தகைய அழகுடைய உருவத்தை எழுதவல்லார் யாரே உளர் ! யான், நின் திருவருள்வலத்தால் ஒருவாறு வரைந்தேன் என்றாள், என்க. | ( 184 ) | மாதவசேனை சுயம்பிரபையின் வணக்க மொழியினைக் கூறல் | 1011. | அல்லது மடந்தை தோழி யவளது முகத்தி னாலோர் சில்லணி மழலைச் செவ்வாய்த் திருமொழி பிறந்த துண்டு 1வல்லிதன் மொழிபோய் நீரெம் மாமியா ரடிகட் கெம்வாய் எல்லையில் 2கிழமை தன்னா லிறைஞ்சுக வென்ப தென்றாள். | (இ - ள்.) அல்லதும் - அதுவேயுமன்றி, மடந்தை தோழியவளது முகத்தினால் - சுயம்பிரபையிடத்துத் தன் தோழியாகிய அமிர்த பிரபையின் வாயிலாய், சில் அணிமழலைச் செவ்வாய் ஓர் திருமொழி பிறந்ததுண்டு - சிலவாகிய அழகிய மழலைமாறாத செவ்விய வாயின்கண் ஒப்பற்ற நன்மையிற் சிறந்த மொழியும் தோன்றியதுண்டு, வல்லி தன் மொழி - அச் சுயம்பிரபையின் அத்திருமொழி யாதெனின், நீர்எம் மாமியாரடிகட்கு - நீவிர் சென்று எம்முடைய மாமியாராகிய பெரியார்க்கு, எம்வாய் எல்லையில் கிழமை தன்னால் - எம்முடையனவாகிய அளவிறந்த முழு உரிமையை நீயிர்கொண்டு, இறைஞ்சுக என்பது - “யாம் தொழுமாப்போலே எம்பொருட்டுத் தொழக்கடவீர்Ó என்பதேயாம், என்றாள் - என்று மாதவசேனை இயம்பினாள், (எ - று,) | |
| (பாடம்) 1. வல்லிதின் மொழிந்து நீயெம். 2. கீழ்மை. | | |
|
|