புடைத்தான், மற்று அப் பரூஉத்திரள் வயிரத் தம்பம் - அந்தப் பருத்துத் திரண்ட
வயிரத்தூண், அசனி வீழ அருவரை நெரிவதே போல் - இடியேறு தாக்கிற்றாக அரிய
மலை தகர்ந்து வீழ்வதைப்போன்று, படித்தலை நடுங்க - பூமி நடுங்கும்படி, தொடித்தலை
சிதைந்து நுங்க - பூண்கட்டிய தன் தலை தகர்ந்து உதிர, துகள் எழுந்து ஒழிந்தது அன்றே
- துகளாகப் பறந்து ஒழிந்தது, அன்றே: அசை, (எ - று.)

     சினங்கொண்ட அச்சுவகண்டன் அயனின்ற ஒரு தூணைத் தன் கையால் அறைய,
அவ் வயிரத்தூண் நுறுங்கித் துகளாயதென்க.