(இ - ள்.) அவன் வில்லொரு கையின் ஏந்தி - அவ்வாறு வந்த காமுகன், தன் ஒரு
கையிலே வில்லைப்பற்றி, குழைய வாங்கி - மிக வளைத்து, வெங்கணை - வெவ்விய
அம்புகளை, சொல்லரு மாரிபோல - சொல்லுதற்கரிய மழைத்தாரைகளைப் போன்று,
தொடுத்து விடுத்தலோடு - மிகுதியாகத் தொடுத்து ஏவியவுடனே, மல்உறு காளை -
மற்போரிலே ஆற்றல்மிக்க அவ்வரசேனனும், தன்மேல் வராமலே விலக்கியிட்டு -
தன்னுடலிலே படாதபடி அக்கணைகளைத் தன் கணைகளாலே விலக்கி, கல்லெனக் கலங்கி
வீழ - ஆண்டுத் தன்னெதிர் நின்ற படைகள் கல்லென்று இரைந்து உளம் கலங்கி
அழிந்துபோம்படி, கைச்சிலை கணையேறிட்டான் - தன்னுடைய கையிற்பற்றிய
வில்லினின்றும் கணைகளை வீசினான், (எ - று.)

     காமுகன் வில்லை நன்றாக வளைத்து வரசேனன் மேற் சொரிந்த கணைகளை
எல்லாம் அவன் தடுத்துக்கொண்டு மேலும் தன் பகைப்படைகள் கலங்கி வீழும்படி
அம்புகளை ஏவினான் என்க.
 

     (பாடம்) 1 னென்றே.