பக்கம் : 884 | | | | மடுத்ததோர் வரைதனை வயிரக் கைகளால் எடுத்தன னிரத்தின கிரீவ னென்பவே. | (இ - ள்.) இரத்தினகிரீவன் - அந்த மணிகண்டன் என்பான், பொடித்தலை நிலத்தவர் - மணல்பரந்த இடத்தையுடைய சுரமைநாட்டினரின், போரும் - போர்த்தொழிலையும், ஆண்மையும் - அவர்தம் மறத்தன்மையையும், முடித்திடுகு என - இப்பொழுதே அழித்தொழிப்பேன் என்று சூள்மொழிந்து, முனிந்து எழுந்து - வெகுண்டுபோய், வான்மடுத்தது ஓர் மூரிவரை தனை - பெரிய விசும்பினை அளாவிய ஒரு பெரிய மலையை, வயிரக்கைகளால் - தனது உறுதியுடைய கைகளாலே, எடுத்தனன் என்ப - தூக்கினான் என்று அறிஞர் கூறுவர், (எ - று.) சினமிக்க மணிகண்டன் பகைவர் படைமுழுதும் ஒருங்கே அழிப்பேன் என்று கூறி ஒரு பெரிய மலையைப் பெயர்த்துக் கொண்டெய்தினன் என்க. | (289) | | விசயன் படை புறமிட்டு ஓடுதல் | 1420. | வரிந்துவீழ் கச்சையன் வனைந்த தாடியன் முரிந்தெழு புருவத்தன் முழங்கு தீயென எரிந்தன னிறுவரை யெடுத்து மேற்செல விரிந்தது சுரமைய ரிறைவன் றானையே. | (இ - ள்.) வரிந்து வீழ் கச்சையன், வரிந்துகட்டி ஒருபுறத்தே தொங்கவிடப்பட்ட கச்சையுடையவனாய், வனைந்த தாடியன் - முறுக்கி மேலேற்றப்பட்ட மீசையை உடையனாய், முரிந்துஎழு புருவத்தன் - வளைந்து நெற்றியில் ஏறிய புருவங்களையுடையனாய், முழங்கு தீஎன எரிந்தனன் - ஒலிபட எரிகின்ற ஊழித் தீயைப் போன்று சினத்தீக் கால்பவனாய், இறுவரை எடுத்து - அப்பெரிய மலையை ஏந்திக்கொண்டு, மேற்செல - அம்மணிகண்டன் பகைவர் மேலே சென்றானாக, சுரமையர் இறைவன் தானை இரிந்தது - பயாபதி மன்னன் படை முழுதும் அது கண்டு அஞ்சிப் புறங்கொடுத்தோடிற்று. (எ - று.) மணிகண்டன் மலை பெயர்த்துத் தூக்கிவருதல் கண்ட சுரமை நாட்டினர் படைமுழுதும் புறங் கொடுத்தோடிற் றென்க. | (290) | | அருக்ககீர்த்தி மணிகண்டன்மேல் அம்பு விடுதல் | 1421. | ஆங்கவ னடைதலு மருக்க கீர்த்திகை வாங்குவிற் புகுந்தது வாளி யொன்றவன் |
| | |
|
|