பக்கம் : 908
 

     எடுத்துக்கொண்டு, இன்னும் ஏற்றனை பொருதியோ - இனியும் எனக்கெதிர் நின்று
போராற்றவல்லையோ, என்று - என்று கூறி, இலங்கு எயிறு இலங்க நக்கான் -
விளங்குகின்ற பற்கள் மிளிரும்படி சிரித்தான், (எ - று.)

     இவ்வாழியால், இவன் மாளுதல் திண்ணம் என்று கருதி இன்னும் ஏற்றனை
பொருதியோ என்று நக்கான் என்க.

(327)

 

திவிட்டன் அச்சுவகண்டனை இகழ்தல்

1458. தாழியா தெய்யுந் தெய்வப் படைமுத 1லழிந்துஞ் சாலப்
பாழியான் மெலிந்தும் பண்டைப் பாவனை பயிற்றி யென்னை
ஆழியால் வெருட்ட லுற்றா யலந்தனை பெரிது மென்றான்
சூழிமால் யானை வல்ல சுரமைநாட் டிளைய கோவே.
 
     (இ - ள்.) தாழியாது எய்யும் தெய்வப்படை முதல் அழிந்தும் - தாழ்தலின்றி நீ எய்த
தெய்வப்படைகள் முழுமுற்றும் என்னால் அழிக்கப்பட்டனவாக, சாலப் பாழியான்
மெலிந்தும் - மிகவும் ஆற்றலாலே குறைவுற்றும், பண்டை பாவனை பயிற்றி என்னை - நீ
என்னை எதிர்ப்படும் முன்பிருந்தாற் போன்று பொய்யாகவேனும் காட்டிப் பேசுதலாலே
பயன் என்னாம், ஆழியால் வெருட்டலுற்றாய் - எஞ்சியுள்ள இவ்வாழிப்படையை எனக்குக்
காட்டி என்னை அச்சுறுத்தவும் தொடங்குகின்றாய், அலந்தனை பெரிதும் - வாய்மையாகவே
நீ பெரிதும் வருந்திவிட்டாய், என்றான் - என்று கூறினான், (அவன் யாரெனில்) சூழிமால்
யானைவல்ல - முகபடாம் அணிந்த யானைப்போரிலே ஆற்றல் மிக்கவனாகிய,
சுரமைநாட்டு இளையகோவே - சுரமை நாட்டினை ஆளும் இளைஞனாகிய
திவிட்டமன்னன், (எ - று.)

     இன்னும் ஏற்றனை பொருதியோ என்று நக்க அச்சுவகண்டனை நோக்கி, உன்
தெய்வப் படைகள் அழிந்தொழியவும் நீயும் ஆற்றலற்றாய் ஆகவும், பொய்யாக
அஞ்சாதவனைப் போன்று பேசி ஆழியையும் காட்டி அச்சுறுத்தாநின்றனை : நின்றென்னை!
அந்தோ நீ பெரிதும் வருந்தி விட்டனை என்று நம்பி இரங்கிக் கூறினன் என்க.
 

(328)

 

ஆழிப்படை கான்ற தீயில் திவிட்டன் மறைதல்

1459. புனைகதி ரார மார்பன்
     புகைந்துகை முறுக்கி விட்ட
கனைகதிர்த் திகிரி கான்ற
     2கனசுடர் வளைக்கப் பட்டு
முனைகதிர் கானச் செந்தீ
     முழங்கிமேன் மூடப் பட்ட
வனைகதிர்க் குன்றம் போல
     மணிவண்ணன் 3மறைத லானான்.
 
 

(பாடம்) 1லறுத்துச். 2கண. 3மறைந்து போனான்.