(இ - ள்.) வரை எடுத்த மாணிக்க நீள் கடகக் கையால் - மலையைப்
பெயர்த்தேந்திய வன்மையுடைய மாணிக்கத்தாலே இயற்றிய நீளிய வாகுவலய மணிந்த தன்
கையாலே, உரை எடுப்பான்போல் நிமிர்ந்து நோக்காது நிற்ப - உரையை
வலிந்தெழுப்புவான் போன்று நேரே நிமிர்ந்து பிறரைப் பாராதவனாய்த் திவிட்டன் நின்றிட,
விரை எடுத்த பூந்தார் விறல் வேந்தர் - மணம் மிகுந்த மலர் மாலையை அணிந்த
வெற்றிமிக்க மன்னர்கள், அஞ்சி - குறிப்புணரமாட்டாராய் அச்சம் எய்தி, புரை யெடுத்த
மா மகரப் பொன்முடிகள் சாய்த்தார் - உயர்வுடைய பெரிய பூந்தாதுகள் பொருந்திய
பொன்னாலியன்ற முடிக்கலன் அணிந்த தம் தலைகள் கவிழ நிற்பாராயினர், (எ - று.)

     நம்பி, சொல்லெடுத்து வாதமிடுவானைப் போன்று, அம்மலையைத் தன் கையாலே
உயர்த்து நிமிர்ந்து பிறரைப் பாராதவனாய் நின்ற போது, விறல்வேந்தர் அவன்
அருட்பார்வை பெறாது அஞ்சித் தம் பொன்முடிகள் சாய்த்து வணங்கினர் என்க.
நிமிர்ந்து நிற்றற்கு உரையெடுப்பான் உவமை என்க.