பக்கம் : 954
 

     தொடந்தாற்போல் - நீலமணியைத் தொடக்கினாற்போலே, புறந்தாழ்ந்து - பிடரிலே
வீழ்ந்து, இருண்டவாறும் - இருண்டு தோன்றும் அழகையும், காதார்ந்த - செவிகளிலே
பொருந்திய, குழைதாழ - குண்டலங்கள் தூங்குதலாலே, கதிர் உமிழ்ந்த - அக்
குண்டலங்கள் கான்ற ஒளிதவழப்பெற்ற, திருமுகத்தின் - திருமுகத்தின், சுதிர்ப்பும் - ஒளி
அழகையும், காண்மின் - காணுங்கோள், (எ - று.)

     ஆம்பல் வாயினர்! மூத்த நம்பியின் வாயும், கண்ணும், மேனி ஒளியும், தோளும்
குஞ்சி புறந்தாழ்ந்து இருண்டவாறும், திருமுகத்தின் பொலிவும் காணுங்கோள் என்றார்,
என்க.

(403)

 

சுயம்பிரபையின் தோற்றப் பொலிவு

1534. வேய்காயு மென்பணைத்தோள் வெண்செந்
     தனமெழுகி முத்தந் தாங்கி
ஏகாய மிட்ட வெண்டுகிலின்
     மகளி ருழைநின் றேத்த
ஆகாய மியல்கின்ற வருமணிநல்
     விமானத்தி னகத்தாள் போலு
மாகாய வரையாளு மன்னர்கோன்
     மடமகளை வம்மின் காண்போம்.
 
     (இ - ள்.) வேய் காயும் - மூங்கிலைச் சினக்கின்ற, மென்பணைத் தோள் -
மென்மையுடனே பருத்த தோள்களிடத்தே, வெண்சந்தனம் மெழுகி - வெள்ளிய சந்தனக்
குழம்பைப் பூசி, முத்தந் தாங்கி - முத்தமாலைகளைச் சுமந்துகொண்டு, ஏகாயம் இட்ட
வெண் துகிலின் மகளிர் உழை நின்று ஏத்த - உத்தரீயம் இட்டவராய், வெள்ளாடை உடுத்த
ஏவன் மகளிர்கள் பக்கத்தே நின்று வாழ்த்தா நிற்ப, ஆகாயம் இயல்கின்ற - விசும்பிடத்தே
இயங்குகின்ற,
    
     அருமணி நல்விமானத்தின் - பெறற்கரிய மணிகளால் ஒப்பனை செய்யப்பட்ட
விமானத்தின், அகத்தாள் போலும் - உள்ளே வீற்றிருக்கின்றாள் போலும், மாகாயவரை
ஆளும் - பெரிய உருவத்தையுடைய மலைகளை ஆட்சி செய்யும், மன்னர்கோன் -
சக்கரவர்த்தியாகிய சடியினது, மடமகளை - இளமையுடைய மகளாகிய சுயம்பிரபையை,
காண்பாம் - சென்று காண்போம், வம்மின் - தோழிகளே வாருங்கோள், (எ - று.)