:: TVU ::

பக்கம் : 992

விதூடகன் சிலாதலத்திற் றோன்றுந் தன்னிழல் கண்டு வெரூஉதல்
1596.	சொரிகதிர் மணிச்சிலா வட்டஞ் ¹சூழ்ந்தனன் அருகுநின் றந்தண னமர்ந்து நோக்கியே வெருவிய மனத்தினன் விதலை ²மேனியன் பெருகிய தலையினன் பெயர்ந்து பின்றினான்.
(இ - ள்.) சொரிகதிர் மணிச்சிலாவட்டம் - பொழிகின்ற சுடர்களையுடைய அம்மணிகள் அழுத்திய பளிங்கு மேடையை, சூழ்ந்தனன் - சுற்றி வந்தவனாய், அருகுநின்று - அதன் அண்மையிலே நின்றுகொண்டு, அந்தணன் - அவ்விதூடகன், அமர்ந்து நோக்கி - பொருந்தப் பார்த்து, வெருவிய மனத்தினன் - அஞ்சிய நெஞ்சினனாய், விதலை மேனியன் - உடல் நடுங்கியவனாய், பெருகிய தலையினன் - விரிந்த மயிரையுடைய தலையையுடையோனாய், பெயர்ந்து - அவ்விடத்தினின்றும் அகன்று, பின்றினான் - பின்னிட்டான், (எ - று.) ஒளிவீசும் அம்மணிச் சிலாவட்டத்தை வேதியன் சுற்றிவந்து, கூர்ந்து நோக்கி அஞ்சி நடுங்கியவனாய்ப் பின்னிட்டு ஓடினான் என்க.
(466)

திவிட்டன் வினாதலும் விதூடகன் இச்சிலாவட்டத்தே ஒரு பூதமுளதென்றலும்
1597.	யாதுகண் டனையென 3விதனுள் வாழ்வதோர் பூதமுண் டதுபுடைத் துண்ணு மாதலால் ஏதமுண் டிங்கினி யிருப்பின் வல்லையே போதவென் றந்தணன் புலம்பிக் கூறினான்.
(இ - ள்.) யாது கண்டனை என - ஏடா பார்ப்பன மகனே! ஏன் அஞ்சுகின்றாய், நீ இப்பொழுது என்ன கண்டனை என்று திவிட்டன் வினவ, இதனுள் வாழ்வது ஓர் பூதம் உண்டு - அரசே! இப்பளிங்கு மேடையினூடே உறைவதாகிய ஒரு பூதம் உளது, அது - அப்பூதம், புடைத்துண்ணும் - நம்மை அடித்துக் கொன்று தின்றுவிடும், இங்கு இனி இருப்பின் - இவ்விடத்தே யாம் இனி இருப்போமாயின், ஆதலால் - ஆகையாலே, போத - அரசே! வருக வருக, என்று அந்தணன் புலம்பிக் கூறினான் - என்று அவ்விதூடகன் அழுது கூறுவானானான், (எ - று.)

(பாடம்) 1 சேர்ந்தனன். 2மேனியான். 3 வதனுள்.