பக்கம் : 996 | | (இ - ள்.) மாலை அமர் சிந்தையொடு - திருமாலாகிய திவிட்ட நம்பியைப் பெரிதும் விழைந்த உள்ளத்தோடே, வார்பொழில் மருங்கின் - நீண்ட அப்பூம்பொழி லிடத்தே, வேலை அமர்கண்ணி - வேல்போன்ற கண்களையுடைய அச்சுயம்பிரபை, விளையாடுதல் விரும்பி - ஒரு விளையாட்டைச் செய்ய எண்ணி, மேலை அமர் விஞ்சையின் மறைந்து - தான் முன்னர் விரும்பிப் பயின்றதொரு வித்தையாலே தன் உருக்கரந்து, விரை நாறும் சோலை அமர் தோகை எனவே - மணங்கமழும் பூம் பொழிலிலே உரையுமொரு மயில் போன்று, தொழுது நின்றாள் - திவிட்டனை வணங்கி ஒரு சார் அவனறியாதே நிற்பாளாயினள், (எ - று.) திவிட்டன் தன்னைக் காணானாகவும், அவனைத் தொழுது நிற்றல் அவளது கற்புடைமையின் பெருமையை விளக்கும். “தெய்வம் தொழாஅள் கணவற் றொழுதெழுவாள்“ என்புழியும் கணவன் உறங்கும் பொழுதும் அவனைத் தொழுதல் என்றமை காண்க. மாலை - திருமாலாகிய திவிட்டனை. மாலை - மால் எனினுமாம். ஐகாரம் சாரியை என்க. வேலை - கடலுமாம். அமர் சிந்தை : வினைத் தொகை. அவ்விடத்தே வந்த தேவி திவிட்டனை அசதியாடல் கருதி வித்தையாலே உருக் கரந்து கைதொழுது நின்றாள் என்க. | (473) | | திவிட்டன் சிலாதலத்தின்மிசைப் பூவணையிற் றிகழ்தல் | 1604. | மாதவன் மருட்டமழை வண்ணன்மணி வட்டம் சோதிவிடு சூழ்சுடர் 1வளாவவதன் மேலா தாதுபடு போதுதவி சாமென 2வடுத்த மீதுபடு பொங்கணையின் மெல்லென விருந்தான். | (இ - ள்.) மாதவன் மருட்ட - விதூடகன் தனது சொல்லாலும் செயலாலும் தன்னை வியப்பூட்ட, மழைவண்ணன் - முகில் வண்ணமுடைய திவிட்டன். மணிவட்டம் - அந்த மணிகள் அழுத்திய அப்பளிக்கு மேடை, சோதிவிடு சூழ்சுடர் வளாவ - தனது ஒளி வீசுகின்ற கதிர்கள் தன்னைச் சூழ்ந்து வளைய, அதன் மேல்ஆல் - அச்சிலைவட்டத்தின் மேலே, தாதுபடுபோது - பூந்துகளையுடைய மலர்களை, தவிசாம் என அடுத்த - அணைபோலே புனைந்து வைக்கப்பட்டமையாலே, மீது படு பொங்கு அணையின் - அச்சிலாவட்டத்தின் மேலுண்டான பெரிய அணையின் மேலே, மெல்லென இருந்தான் - இனிதாக வைகினான், (எ - று.) |
| (பாடம்) 1வளர்வவதன். 2விடுத்த. | | |
|
|