(இ - ள்) செம்பவழம் ஏய்ப்பத் திகழ்ந்து இலங்கு சீறடியின் - சிவந்த பவழம் போன்று
திகழ்ந்து விளங்கும் இவள் சிற்றடிகளின், வம்பு அழகு நோக்கி - பார்க்குந்தொறும் புதுமை
நல்கும் அழகினை மட்டுமே இடையறாது நோக்கி, வழிபடுவதே சாலும் - அவையிற்றை
வழிபடுதல் ஒன்றே எமக்குப் போதியதாகும், மேலும், அம்பவழவாயும் - அழகிய பவழத்தை
ஒத்த திருவாய் மலரின் அழகையும், அளகம் சேர் வாள் நுதலும் - கூந்தல் புரளும்
ஒளிமிக்க நெற்றியின் அழகையும், நுங்க - முழு முற்றும் நுகர்தற்கோ எனில், எம்பவமோ
எம்மை அறியேம் - எம்முடைய இம்மானிடப் பிறப்போ அதற்கேற்ற தவமுடைத்து
உடையதாகாமையின் யாம் எம்மை மதிக்கின்றேமில்லை, (எ - று.)

அவன் பேசாமையின், மேலும் கூறுவான் அடியின் அழகே நோக்கி நோக்கி இன்புற
எமக்குப் போதியதாம், அவளோடு அளவளாவுதற்கு யாம் தவம் உடையேம் அல்லேம்
என்றான் என்க. இத்தகைய மொழியையே “பன்மாயக் கள்வன் பணிமொழிÓ என்று குறளுட்
கூறியதென்க.