| தூமகேதனன் போர்க்கு வருதல் | | 1317. | வாழுநா ளுலந்து மற்றவன் மண்மேல்
மலையென மறிதலு மலைமே
லாழியான் றமர்க ளஞ்சினா ரஞ்சு
மாயிடை யடுதிற லுடையா
னூழிநா ளெரியுங் கூற்றமு முருமு
மொப்பவன் கைப்படை நவின்றான்
சூழிமா லியானைத் 1துளைமதஞ் செறிப்பத்
தோன்றினான் றூமகே தனனே. | (இ - ள்.) வாழும் நாள் உலந்து - தான் வாழும் நாள் முடிந்து விட்டமையானே,
மற்றவன் - அவ்வரிகேதனன், மலையென மண்மேல் மறிதலும் - மலைபுரண்டாற் போன்று
மண்ணின்மேல் பிணமாய்ப் புரண்டவுடனே, மலைமேல் ஆழியான் தமர்கள் -
உத்தரசேடியின்கண் வதியும் அச்சுவகண்டன் படைஞர்கள், அஞ்சினார் - பெரிதும்
அஞ்சுவாராயினார், அஞ்சும் ஆயிடை - அவ்வாறு அவர்கள் அஞ்சும்பொழுது, அடுதிறல்
உடையான் - பகைவரைக் கொல்லும் ஆற்றல் மிக்கவனும், ஊழிநாள் எரியும் -
ஊழிக்காலத்தே உலகினை அழிப்பதாகிய தீயும், கூற்றமும் - மறலியும், உருமும் -
இடியேறும், ஒப்பவன் - போன்றவனும், கைப்படை நவின்றான் - கையின்கட் படைகளை
மேற்கொண்டவனும், துளை மதம் செறிப்ப - மூவகைத் தொளையின் வழியாக மதநீர்
நிறைந்து வழியும், சூழிமால் யானை - முகபடாமுடைய யானையின் மிசையேறி
ஊர்பவனுமாய், தூமகேதனன் தோன்றினன் - தூமகேதனன் என்பான் வந்து
தோன்றலானான், (எ - று.) | | ( 187 ) | | |
|
|