:: TVU ::

அச்சுவகண்டன் திவிட்டனை அசதியாடல்
1446.	மண்ணுள்வாழ் சிதலை ¹சேர்தி மற்றவை வாழு நாள்கள் எண்ணியாங் கிகந்த பின்னை யிறகுபெய்²தெழும தேபோல் கண்ணினா ³லின்று நீயுங் கருடப்புள் ளதனை யேறி விண்ணினா றெதிர்ந்து வந்தாய் வேற்கிரை யாகி யென்றான்.
(இ - ள்.) மண்ணுள்வாழ் சிதலை சேர்தி - திவிட்ட நீ ஓராற்றால் புற்றினூடே வாழ்கின்ற சிதலையினத்தைச் சேர்ந்தவனாகின்றாய், மற்றவை - (எற்றாலெனின்) அச்சிதலைகள், வாழும் நாள்கள் - தாம் வாழ்கின்ற நாள் எல்லாம், எண்ணி ஆங்கு இகந்து - கருதி அப்புற்றினுள்ளே கழித்து, பின்னை - வாழும் நாள் முடிந்து இறக்கும் நாள் எய்திய பின்னர், இறகு பெய்து எழும் - புதுவதாகச் சிறகுகள் இயற்கையாற் கொடுக்கப்பெற்று வானத்திலே பறந்து எழாநிற்கும், அதேபோல் - அச்சிதலையின் தன்மையைப் போன்று, கண்ணின் -ஆராயுமிடத்து, நீயும் - இதுகாறும் உனது புற்றாகிய நகரத்தூடே வாழ்ந்த நீ தானும், கருடப்புள் அதனை யேறி - புதிதுவந்த கருடப்பறவையில் ஏறி அதன் சிறகை நின்னுடையவாய்ப் பெற்று, விண்ணின் ஆறு எதிர்ந்து - வான் வழியே என்னை எதிர்த்து, வேற்கு இரையாகி - என் வேலுக்கு ஊணாய், வந்தாய் - இறக்கும் பொருட்டு வந்துள்ளனை யல்லையோ, ஆல் : அசை, (எ - று.) சிதலைசேர்தி - சிதலையை ஒக்கின்றாய். திவிட்டனே ! புதுவதாக வந்த கருடனை ஏறிப் பறந்து, எம்முன்னே வந்து, உயிர்விடப் போகின்ற நீ, தம் வாழ்நாள் எல்லாம் புற்றினுள்ளே கழித்து, ஒருநாட் புதிதாகச் சிறகு பெற்றுப் பறந்து அன்றே மாயும் ஈயலையே ஒப்பாய் என்றான், என்க.
(316)