(இ - ள்.) நாண்தனால் நிறைந்த நங்கை - நாண் என்னும் பெண்மைக் குணம்
நிறைந்த சுயம்பிரபை, நடுங்குபு நுடங்கி நோக்கி - அஞ்சி நடுங்கி ஒல்கி நாற்றிசையினும்
பார்த்து, அடிகள் யாண்டையார் என்னும் ஆயிடை - நம்மடிகளார் எவ்விடத்துள்ளார்
என்று கூறும் அப்பொழுதே, அஞ்சல் பொன்னே - அஞ்சேல் திருமகளே,
ஈண்டையேன் - யான் இவ்விடத்தே தான் உளேன், பட்டது என்னை என்று -
இங்கே என்ன நிகழ்ந்தது என்று வினவியவனாய், சென்று அணுகினான் - அத்தேவிபாற்
சென்றெய்தினான், (அவன் யார் எனில்) வேண்டிய விளைத்துக் கொள்ளும் - தாம்
வேண்டியவற்றை வேண்டியபடி விளைவித்துக் கொள்ளுதற்குக் காரணமான, விழுத்தவம் -
சிறந்த தவத்தினை, விளைத்து வந்தான் - முற்பிறப்பில் ஆற்றி வந்து தோன்றியவனாகிய
திவிட்டன், (எ - று.)“வேண்டிய வேண்டியாங் கெய்தலாற் செய்தவ
மீண்டு முயலப் படும்“
(திருக். செய். 265)என்னும் குறட்கருத்தை ஈண்டுக் காண்க.
கோப் பெருந்தேவி நடுங்கி நோக்கி அடிகள் யாண்டையார் என்ன,
நம்பி ஈண்டையேன் என்னை பட்டதென்று அணுகினான் என்க.
யாண்டையார் - எவ்விடத்தார், ஈண்டையேன் - இவ்விடத்தேன். |