முகப்பு

தொடக்கம்

2094. என்றலு மிளையவ ரிறைஞ்சிக் கைதொழு தின்றியா மடிகளைப் பிழைத்த தென்னென ஒன்றுநீ ரிலீரென வுரையொ ழிந்தரோ அன்றவர்க் கயலவ னாகிச் செப்பினான்.        (இ - ள்.) என்றலும் - என்று அரசன் கூறியவுடனே, இளையவர் கை தொழுது இறைஞ்சி - இளமையுடைய விசய திவிட்டர்கள் கைகூப்பிக் கும்பிட்டு வணங்கி, இன்றுயாம் அடிகளைப் பிழைத்தது என் என - இப்பொழுது எளியேங்கள் அடிகளார்க்கு இயற்றிய பிழை யாதோ என்று கூற, ஒன்றும் நீர் இலீர் என - ஒரு பிழையேனும் எமக்கு நீயிர் செய்திலீர் என்று, அன்று அவர்க்கு அயலவன் ஆகி - அன்றே அம்மக்கட்குத் தான் தந்தையாகாது பற்றுவிட்டு அயலான் ஆகி நின்று, உரையொழிந்து - வேறு பிறமொழிகளைப் பேசுதலொழிந்து, செப்பினான் - விசயதிவிட்டர்கள் வினாவிற்கு விடைமாத்திரையே இறுத்தான், அரோ : அசை, (எ - று.)   விசயதிவிட்டர்கள், தந்தையாகிய பயாபதி வேந்தன் துறவுமேற் கொண்டு தம்மைத் துறந்து நீங்குவான் என்று எண்ணி, மனம் வருந்திப் புலம்புதலை நேரிற் கண்டும், அவர் பொருட்டுத் தான் மனங்குழம்பாமல் நின்று பேசுதலின், அம்மன்னனுடைய பற்றறுதி விளங்குவதாயிற் றென்க. (26)

மேல்