பின்பு யாவரும் ஓரிடத்துத் திரண்டு தம்முன் நெருங்கி மிகவுந் துன்ப
முற்றமையைத் தங்களுட் கலந்து பேசும் அரிஅயன் முதலோர் புன்மையே
மாகிய நாம் முன்பு செய்த நல்வினையின் பயனால் இன்று பழைய வுலகில்
வந்தவகை புதிதெனற் குரிய மறு பிறப்பே என எண்ணினர்.

திருமால் சங்கிழந்தமை அறிதல்

     திருமால், மயக்கம் நீங்கித் தெளிவு தோன்றிய அளவில்
இடக்கையினின்றும் வழுவிய திரண்ட வெள்ளிய பாஞ்ச சன்னியத்தைக்
கண்டிலனாய் வருந்தினன்; அஞ்சித் தேடினன்; பரந்த திசைப்புறத்தில்
அச்சங்கு தெளிந்து ஒலித்தலைத் தனது செவியிற் கேட்டனன்.

     முழக்கினால் அது பாஞ்ச சன்னியத்தின் முழக்கமென உணர்ந்து
அவ்வோசை வருந்திசையில் சிலரைச் செல்லச் செலுத்தினான்; அவர் ஓசை
வழியே போய்க் குற்றமற்ற ஐங்கரப் பெருமானுடைய கணத்தவருள் ஒருவர்
வாயிடைக்கொண்ட தளர்வற ஒலிக்கும் அச்சங்கினைக் கண்டு மீண்டு வந்து
கூறினர்.

திருமால் திருக்கைலை யடைதல்

     கணத்தவர் கூறிய உரை கேட்டு மனங்கலங்கி, இனி நான் எவ்வழி
அதனைப் பெறுவேன் என்று ஆராய்ந்தான்; குழாத்தொடும் எழுந்து
உமையம்மையை யிடங்கொண்ட பெருமான் வீற்றிருக்கும் திருக்கயிலைக்குப்
பாம்பிற்குப் பகையாகிய கருடன் மேற்கொண்டு சென்றனன்.