களை எடுத்தன்றிப் பயிர்வளர்த்தல் இயலாத வாறு வவ்லசுரர் மாள
நல்லசுரர் வாழவல்லை வடிவேல் தொட்டமை பேசப் பெற்றது.

     மோதகமும், தந்தமும், பாசமும், அங்குசமும் பற்றிய செவ்விய
காதலமுடைய நாதனே! ஒற்றைத் தந்தமும், குளிர்ந்த வெள்ளிய பிறைதவழ்
சடையும் உடையோனே! உண்மைப் பணிசெய் தொண்டர் எண்ணிய
பொருளை எண்ணியவாறே எளிதிற் பெற அருளும் கொடைக் குணம்
உடையோனே!

     அருள்வழி நிற்போர்க்குத் தளர்ச்சி யுற்ற வழித் தாங்கும் திருவே!
உமையம்மையார் விழிகளுக்கு விருந்து செய்யக் கடலிற்புகுந்து
திருவிளையாடல் செய்தபோது மதம் பொழிகின்ற தும்பிக்கையுட் புகுந்து
வெளியில் வந்தமையால் இழிவு தவிர்ந்து புனிதமான உடம்பை அடைந்தேன்
யான். இழிவு-‘அழுக்குமெய்’ (சுந்தரர்)

     அவ்விடத் தக்காலத்தில் அடியேன் கரத்தினின்றும் நழுவிய உயர்ந்த
பாஞ்ச சன்னியம் உன்னைச் சூழ்ந்தேவல் செய்யும் கணத்தலைவன் செங்கைத்
தலத்தில் உள்ளதாகலின் செல்வனே எனக் கதனை இன்னே அளித்தருளாய்
என்று குறையிரப்ப,

     காதலர்க்கு எய்ப்பினில் வைப்பாகலின், இப்பொழுதே அருளுக
என்றனர். ‘பின்னை என்னா தருள் செய்வார் பெரிய பெருமானடிகளே’
(திருஞா. )

திருமால் சங்கு பெறுதல்