எம்பெருமானே! வலிமை மிகுதற்குக் காரணமாக எங்களுக்குதவும்
உண்டியாகிய அவியும், அறச் செயலாகிய வேள்வியைச் செய்கின்ற
இயமானர்க்கு அமைந்த தூயசுவர்க்கமும் இல்லையாயின. அச்சந்தோன்ற
இவ்வுலகில் யாக வடிவினன் இறத்தலின்,

     விட்ட, அன்சாரியை தொக்கது. துட்கு-அச்சக் குறிப்பு.

     ஆதலின், திருமாலுக்குத் தலையை அளித்தருளாய் என்று
வேண்டினன்; வேண்டவும், அழகிய வெள்ளிய இளைய சிறிய
மதிக்கொழுந்தினை மலரொடும் சூடிய சடையுடைப் பெருமானார் கூறத்
தொடங்கினார்.

     ‘எம்மிடத்து வரம்பெறும் அசுவினி தேவர்களாகிய இருமருத்து வரால்
அம்மாலின் தலை இணைந்து கூடுக. விரும்பத் தகும் இத்தேவவயித்தியர்
இருவரும் நம்முடைய ஆணையால் செறிந்த யாகங்களில் அவிப்பாகம்
எய்துக.’

     என்றருளும் மழுவலான் திருவடிகளைத் துதித்து மேலும் ஒன்றாகிய
இதனை வேண்டுவான்; ‘எங்களை அடிமையாக உடைய நாயகனே அறுதியாக
நின்னுடைய அருளால் புற்றிடை எழுந்து நின்று நாணியை அறுக்கும்
வலிமையைப் பெற்றேன்.’