நீர் கொண்ட மேகத்தை ஒத்த பசிய பயிர்களினிடங்களிலெல்லாம்
மின்னல் போலத் தமது வடிவந்தோன்ற விளங்கி அவ்விடத்துலாவும்
மருத நிலப்பெண்கள், அழகிய தாமரையை யொத்த தமது கால்களைச்
சேற்றினின்றும் மெல்ல வாங்கித் தேன் சிந்துங் கூந்தலில் கரிய வண்டு
களொலித்து மேலேயெழக் கரையிலேறா நிற்பார்கள்.

     பயிர்களை வருத்தும் களைகளைக் களைந்தெறிந்த நீரையுடைய வயலில்,
களிப்பு மிக்க அன்னங்கள் முன்பு போலத் தாமிருக்கும் நறுமணங்கமழும்
தேனையுடைய தாமரைகளாகிய படுக்கைகளை நாடி வந்து
அவையில்லாமையால், தலைவி அல்ல குறிப்பட்டமையால் அவள்
நிற்றலொழிந்த இடத்தைநாடி மனஞ் சுழலும் தலைவரைப் போல மனம்
வருந்தி வாடா நின்றன.

     வள்ளல்கள் தம்பொருள் முழுதும் வறியர் கவர்தலால் மிகவும்
வறுமையுற்ற காலத்தும் தம்மிடத்து வந்த விருந்தினர் பசியால் மெலியக்
காண்பரோ? காணார். அவ்வாறே, பயிராற் கருமைவாய்ந்த வயல்கள்
தேன் சிந்தும் மலர் வளத்தை இழந்தும், வெள்ளிய அன்னம் மகிழ்ச்சி மிக
மீன்களை விருந்தாகத் தாராநிற்கும்.

     நன் செய்ப்பயிர்கள், நிலவுலகிலுள்ள பெண்டிர் கைராசியைப் பார்த்த
யாம் விண்ணிடத்துள்ள தேவமாதரது கைவளத்தையும் காண்போமென்று
கருதி மேலெழுந்து சென்றாற்போலக், கண்களுக்கு நிறைந்த அழகால்
விளங்கி வளரும் காட்சியையுடையது.

கொச்சகக் கலிப்பா