பெருமான் புலையனாய் வருதல்

கலி விருத்தம்

     விளங்கிழை அணிந்த உமை அம்மையாரும், முப்புரி நூல் பொருந்திய
மலை போலும் மார்பினையுடைய வலிய தும்பிக்கையுடைய யானையாகிய
விநாயகப் பிரானும், வேலை வலக்கரத்தேந்திய முருகப் பெருமானும்,
தன்னையொப்பப்பொய்ப் புலை வடிவங்கொண்டுடன் வரவும்

     நான்கு வேதங்களாகிய கூரிய நகங்களையுடைய நாய்கள் புறஞ்சூழவும்,
அடி மலரிற் சேர்த்த செருப்பின் அழகு விளங்கவும், சிதைந்த கரிய உடை
மீதில் யாத்த தோலாலாகிய உதர பந்தனம் புலப்பட்டுத் தோன்றவும்,

     வாசனையுடைய மலரென்னும் பொருள் தரக் கான் மலர் என வந்தது
நயம்.

     அழகுடைய தோளில் இட்ட வார்களையுடையவன்; கண்டோர்
அஞ்சும் நடையை யுடையவன்; சிறப்புப் பொருந்திய பசுக்களை இழிவுறக்
கொலை செய்யும் புலையனைப்போலச் செறிந்த இருள் மேலும்
கறுத்திடுதலொத்த மேனியனாகி,

     சூரியன் உச்சியில் மேவிய நடுப்பகலில் அழகு பெருகுகின்ற பூக்கள்
நிரம்பிய பாலியாற்றிடை இறங்கிக் குற்றமில்லாத செயல்களாகிய நீர்க்
கடனைத் தொடங்கும் பெருந்தவனாகிய உயர்ந்தவன்முன் போந்தனன்.