அங்குக் காமாட்சி தேவியை அருச்சனை செய்து அருள் பெற்று
மாயை நீங்கி மெய்யுணர்வைப் பெற்று உலகாணித் தீர்த்தத்தில் பொருந்த
மூழ்கித் தேவசேனாபதீச்சரப் பெருமானைச் சார்ந்து விதிப்படி விரும்பிப்
பூசனை புரிந்தனர்.

     நம்பனார் காட்சி தரலும் பரவிப் போற்றி ‘நின்னடிக்கண் என்றுந்
திரிபில்லாத பேரன்பு வேண்டும். உண்மைத் தவமுடையார், அடியவர் ஆகிய
இன்னோர் மாட்டு வஞ்சகச் செயல் ஒருகண நேரமும் எண்ணாத உளமும்
எனக்கு வேண்டும்.’

     இங்கு நின் புதல்வராகிய முருகப்பிரானாருடன் சந்நிதியில் இருக்கவும்
அருள் செய்தல் வேண்டும். என்றிரந்து வேண்டப் புனிதனார் அவர்க்கு
அவற்றை வழங்கி, பின்பு,

     என்றும் பேரன்புடையனாய் ‘உருகும் உள்ளத்தான்’ என்று திருப்
பெயர் எய்துக’ என அருள் செய்து பெருமானார் திருவுருக்கரந்தனர்.
முன்னாள் கோவர்த்தன மலையைக் குடையாகக் கொண்டு பசுக்களைக்
காத்த திருமாலும் மணமுடைய வெட்சி மாலையை அணிந்த முருகப்
பெருமான் அருளும் பெற் றவ்விடத்தே தங்கினர்.