பாடுவார் சிலரும், துதி செய்வார் சிலரும், ஆடுவார் சிலரும்,
அழுவார் சிலரும், ஓடுவார் சிலரும் ஆம் மெய்யன்பரொடும் கூடி
மகிழாமே வாட்டமுறும்படி அடியேனைத் தள்ளுதல் வழக்கேயோ!

     ஒளியுடைய நவமணிகளையும், மழையை ஒப்பச் சொரிவார்;
விளக்கமுடைய மலர்களை மழைபோல வீசுவார்; மெய்யெலாம் மயிர்
சிலிர்ப்பார்; புகழ்ச்சியை எண்டிசையினும் விரிப்பார்; எல்லையில்லாத
மகிழ்ச்சிமீக்கூர்வார்; இங்ஙனம் மெய்யன்பராம் அவரொடும் கூடிச்
செயற்படாமே வாட அடியேனை விலக்குதல் அருளின் வண்ணமோ!

     ‘கண்டனுபவித்தோம் மணவினை இன்பத்தை; திண்மைமிக்க தீவினை
முற்றவும் விடுத்தனம்; கெடாத மேன்மையுடைய சிவபோகத்தைக் கைக்
கொண்டோம்; என் றாரவாரிப்பார் அவர்தம்முடன் கூடிய இன்புறாமே
பணிகெடும்படி அடியேனைப் போக்குதல் திருவுள்ளக் குறிப்பேயோ!

     கூந்தல் நிலைகுலைதலையும் மனங்கொள்ளார்; காதணி கழன்று
வீழ்தலையும் காணார்; அணிகள் பிறழ்வனவற்றையும் சிந்தியார்; எதிர்
எதிராக மடமகளிர் கூறும் மங்கலப் பாட்டிசைகளை இருகாதுகளானும்
முகந்து பருகாமல் கழிந்து போக அடியேனைத் தள்ளுதல் கடப்பாடோ!