உருக்கிய நற் பொன்னிடத்தே நவமணிகளும் செறியக் குயிற்றி
ஓவியப் பாவைகளாக்கிய அழகுவிளங்குகின்ற பலகைகளை உத்திரங்களிற்
பொருத்தித் தெளிந்த ஒளியை விரிக்கும் வெள்ளிய படிகக் கற்களாற்
சுவர்களை எடுத்தனர்.

     மேற்றளங்களும், மாளிகைகளும், மேடைகளும், உச்சிமாடங்களும்,
பிறவும் மிகப்பலவாக வகுத்து விருப்பெழச் சூரியகாந்தக்கல், சந்திரகாந்தக்கல்
ஆகிய இவற்றினால் குற்றமில்லாத சிகரங்களும் மேலிடத்தே அமைத்தனர்.

     நீலோற்பல மலரை ஒக்கும் கண்களையுடைய மகளிரை விரும்பும்
காமுகருடைய உயிரும் மனமும் அழியவும், ஆசையால் தாழவும் தேவமகளிர்
பாடலிற் பயிலும் நிலையில் ஓவியங்களை அமைத்தனர்.

     மலையினின்றும் இழியும் இயல்பினையுடைய வெள்ளப் பெருக்காகிய
அருவியே என்று ஐயத்துள் ஒருதலையே துணிய அசைகின்ற நிறமுடைய
முத்த மாலைகளைச் சுற்றுப்புறங்களிலெல்லாம் வரிசை வரிசை யாகத் தூக்கித்
தரையில் புரளத் தொடங்க விட்டனர்.