முத்து மாலைகளின் நடுவே நடுவே குற்றமில்லாத கண்ணாடிகளும்,
குறைவற ஒளி வீசும் வெண்சாமரைகளும், மலர்ப் பிணையல்களும்,
தேனூறுகின்ற பல் பழங்களும் அழகு பெருகுகின்ற நிலைமையில்
அசையத்தூக்கிக் கட்டினர

     விட்டு விட்டு ஒளி வீசி இருளைப் பருகும் தூண்கள் தோறும் நீண்ட
இலைகளையுடைய வாழை மரங்களும், பசிய பாக்கு மரங்களும், சாறு
பெருகுகின்ற கரும்புகளும், கற்பக முதலிய தருக்களும் ஆகிய இவை
மலர்களையும், பழங்களையும், காய்களையும் ஈனுமாறு கட்டினர்.

     பூங்கொடிகளும், பூமரங்களும், கோணங்களமைந்த நீர் நிலைகளும்,
அழகிய கிளிகளும், புறாக்களும், மயிலும், பிறவும் ஒளியுடைப் பல
நிறங்களையும் கூட்டிச் சித்திரித்த ஒளி வீசுகின்ற மேற்கட்டி தூக்கினர்.

     ஒளியுடை முத்து மாலைகளும், பெருமையமைந்த நவரத்தின
மாலைகளும், ஒளி தவழும் செம்பொன்னாலாகிய மாலைகளும், வண்டுகள்
செறிந்துலாவும் கொத்துக்களில் அலர்கின்ற பூமாலைகளும் ஆகிய இவற்றை
நெடுகத் தூக்கி யாத்தனர்.

     அம்மண்டபத்தின் நடுவில் எமது பெருமான் உமையம்மையாரொடும்
உடனுறைதற்கு மலர்களாற் பொலியும் அழகிய தவிசமைத்துப்
பக்கங்களிலெல்லாம் உயர்வுடைய தேவரும் முனிவரும் பிறரும் இருந்திட
அவரவர்க்குத் தக்க இருக்கைகளையும் கொணர்ந்திட்டனர்.

     மூப்பு-உயர்வு; ‘விண்ணோர்க்கெல்லாம் மூப்பாய்’