பரப்பிய நடைப்பாவாடைமேல் மெத்தென மெத்தென நடந்து
பேரலங்காரம் செய்யப் பெற்ற திருமணம் நிகழும் கல்யாணமண்டபத்தின்கண்
மலராலமைந்த தவிசின்மேல் வீற்றிருக்கின்ற புனிதனார் மருங்கில் சித்திரக்
கொழுந்தென விளங்கி இருந்தனர்.

திருமணம்

அறுசீரடி யாசிரிய விருத்தம்

     தெய்வத்தவிசில் அண்ணலார் அம்மையொடும் வீற்றிருப்ப
அக்கோலத்தைக் கண்டு உருத்திரர் முதலோர் யாவரும் வணங்கி
உயர்ந்துவகையிற் பொலிந்தனர். மணங்கமழும் துழாய் மாலையர் பாத
பூசனை செய்ய முற்பட்டனர். அப்பொழுது பேரண்டங்கள் பலவும் ஒரே
காலத்தில் வெடித்தாற் போலப் பல்லியங்களும் முழங்கின.

     திருமகள் இறைஞ்சிப் பொற்பாத்திரத்தினின்றும் இனியபாலை வாக்கத்
திருமால் தலைவர்தம் திருவடிகளைத் தூய்மை செய்து துதி செய்து
விளங்குகின்ற ஒளியுடைய பட்டாடையால் மெத்தென ஒற்றி ஈரத்தைப்
போக்கிச் சேமித்த மிக்கொளியுடைய பாததீர்த்தத்தை ஆர்வம்
மிகப்பருகினார்.

     கருப்பஞ்சாறு, நெய், பழச்சாறு, பால் என்று இவை மணக்கும் மது
பருக்கம் நல்கி என்னையும் அடிமையாக உடைய தலைவராகிய
சிவபிரானார்தம் இதழ்விரிந்த தாமரைமலரை ஒக்கும் செவ்விய திருக்கை
மேல் உலகம் அனைத்தையும் ஈன்ற தனிமுதன்மையை யுடைய
பெருமாட்டியாரான கன்னியார் தம் திருக்கையை வைத்து நீர்பெய்து
கொடுத்தனர் பதுமாக்கன் எனப்படும் திருமால்.

     ‘பாணிக் கிரகணம்’, ‘தாராதத்தம்’, என்பன காண்க.