மாட்சிமையுடைய செந்தமிழ் முனிவராகிய அகத்தியர் திருவுள்ள
நினைவும் அழகு தக்கிருக்கும் கவுரியாகிய அம்மையார் திருவுள்ளக்
கருத்தும் முற்றுப் பெற்றன. வேண்டியவற்றை வேண்டியவாறே வழங்கும்
மெய்யருளை அந்நாள் ஆண்டகையார் விளக்கினார் போலும்.

கலிநிலைத் துறை

     திருமணக் காட்சிகளைக் கண்டவர் யாவரும் வளமுடைய தேனைப்
பருகிய வண்டெனப் பேரின்பப் பெருக்கில் மூழ்கினர்; உள்ளம் கரைந்து
போற்றினர்; இருகைகளையும் தலைமிசைக் கூப்பினர்; இருகண்கள் பொழிந்த
நீர்ப்பெருக்கில் திளைத்து இன்பம் மிக்கனர்;

     இமயவல்லியார்க்கு உண்டாகிய பொன்னிறத் திருமேனியையும்,
முலைச்சுவடும் வளைத்தழும்பும் அணியாக வள்ளலார்க்கு வாய்த்தமையின்
இவற்றையும் முனைத்து நோக்கி இமயமலையில் நிகழ்ந்த திருமணக்
காட்சியினும், அம்மையார் பொன்னிறமும், திருவேகம்பர் சுவடுகளும்
முன்னில்லனவாய் இப்பொழு துண்மையின் ஏற்றமுடைத் திது என்றொப்பு
நோக்கிப் பெரி துவந்தனர்.

     அளவில்லாத பெருமகிழ்ச்சியில் படியுமாறு இப் பேற்றினை
எமக்கருளிய அகத்தியர் என்றென்றும் வாழ்க! வாழ்க! என்று வாழ்த்தினர்.
விளங்கு மங்கலம் பாடினர்; கூத்தாடினர்; அன்பினால் குழைந்தனர்.
அம்மையைப் பாகங் கொண்டவரும் யாவர்க்கும் திருவருளை வழங்கி,

இறைவன் திருவுலாப் போதல்