ஒட்டி உடனாகும் முதற்பொருளை உயிர் கூடாதபடி அநாதியே தடுத்து
ஒரு மலம் இரு மலம் மும்மலத்தால் மூவகையர் ஆக உணர்வை மறைத்து
நிற்கும் ஆணவ வலி முழுதும் கெடப் பொழிகின்ற அருட்டிரு நோக்கத்தால்
மாணாக்கருக்குப் பொருள் கூற விளக்கும் எடுத்த கரத்தொடும் வீற்றிருக்கும்
இலகுளீசர் திருவுருவம்,

நீலகண்டர்

     கணிக்கப்படும் ‘ஓம் நீலகண்டாய நம’ என்றோதப்படும் திரு எழுத்து
எட்டனையும் அடிபட்டுரைப்போர் மீளவும் மலக்குரம்பையாகிய சிறையில்
புகாத வழியை அடைய இமையோர் வருந்தாதபடி கருணைபூத்து விடத்தை
மலர்க்கரத்தில் தாங்கிச் சிங்கத்தின் பிடரிமிசை அமைந்த இருக்கையில்
வீற்றிருக்கும் பேரொளி வடிவினராம் திருவுருவம்,

சலந்தராரி

     சலந்தரனை இருகூறு படப் பிளந்து கொன்று அச்சலந்தரன் வடிவம்
அருகில் விளங்க அழகிய கரத்தில் அழித்த சுதரிசனம் என்னும் சக்கரத்தை
ஏந்தி நறுமணங் கமழும் கொன்றை மலர்மாலை வெற்றி மாலையாகத்
திருமுடியில் விளங்கும்படி திருக்கோலம் காட்டி நிற்கும் சலந்தராரி
திருவுருவம்,

சக்கரதானர்

     வழியும் இனிய தேனைப் பருகி வண்டு பாடுதற்கிடனாகிய தாமரை
மலர்ஒன்றன் குறைவை நீக்குதற் பொருட்டுத் திருந்திய மெய்யன்பினால்
கண்ணைப் பெயர்த்து மலராக அருச்சனை செய்த திண்ணிய திருமாலுக்கு
மிகப் பெருங் கருணையொடும் சுதரிசனத்தை வழங்கும் சக்கரதானர்
திருவுருவம்,