பதின்மூன்றாவது

சமவசரணச்சருக்கம்.

 1048. யோசனை பன்னி ரண்டி னும்பர்கோன் றம்பங் காணாப்
      பேசொணா வகையி னின்ற பெருமித மழிந்த தியார்க்கு
      மீசனை யிறைஞ்சி னார்க ளெய்தினா ரிறைவன் கோயில்
      வீசுவெண் சாம ராதி பரிச்சந்த முழுதும் விட்டார்.

   (இ-ள்.)   யோசனை  பன்னிரண்டின் - பன்னிரண்டு யோஜனை
விஸ்தீர்ணமுள்ள சமவசரண பூமியின் பிராரம்பமாகிய பிரதம பூமியில்,
உம்பர்கோன்    தம்பம்  -     தேவர்களுக்கெல்லாம்   நாதனாகிய
ஜினேந்திரனுடைய    (கோயிலாகிய    சமவசரணத்தின்    உள்ளே
செல்லும்படியான     நாலு       மஹாதிக்குகளிலுள்ள    வீதியின்
மத்தியிலிராநின்ற)  மானஸ்தம்பத்தை,  காணா - கண்டு, யார்க்கும் -
எவர்க்கும்,  பேசொணா  வகையில்  -  சொல்லி  முடியாத விதமாக,
நின்ற  -  இராநின்ற,  பெரு  -  பெரிதாகிய, மிதம் - மித்தியாத்துவ
கர்மமானது,  அழிந்தது  - நிலை  குலைந்தது,  வீசும்  -  வீசுகின்ற,
வெண் -  வெளுப்பாகிய,  சாமராதி - சாமரை முதலிய, பரிச்சந்தம் -
ராஜ பரிச் சின்ன பரிவாரங்களை, முழுதும் - முழுமையும், விட்டார் -
(இந்த     மேருமந்தரரென்னுமிரண்டு      ராஜ     குமாரர்களும்)
விடப்பட்டவர்களாகி,  இறைவன்  -  ஸ்வாமியினுடைய,   கோயில் -
ஆலயத்தை, எய்தினார் - அடைந்தார்கள், (அவ்வாறடைந்து), ஈசனை
- திரிலோகாதிபதியாகிய       பகவானை,       இறைஞ்சினார்கள்
வணங்கினார்கள், (எ-று). (1)

 1049. யானையி னிழிந்து மானாங் கணத்திரு காத வீதி
      மானபீ டத்தை மார்பி னளவுள மதிலை யெய்திக்
      கானுறை கமலப் போதிற் கைதொழு திறைஞ்சி வாழ்த்தி
      யூனந்தீர் தூயத் தானாங் கணம்புக்கார் கோசம் போயே.

    (இ-ள்.)    யானையின்  -     ஆணையினின்றும்,   இழிந்து -
(மேருமந்தரராகிய    விருவர்களும்)       இறங்கி,     அளவுள -
யோக்கியோத்ஸேதத்தினை யுடைய,  மதிலை -  தூளி சாலமென்னும்
மதிலையும்,  மானாங்கணத்து  -  அதன் அப்பியந்தர பாகத்திலுள்ள
ப்ராஸாத சைத்ய பூமியையும்,  இருகாதவீதி - அப்பூமியில் சதுர்மஹா
திக்குகளிலு    மிராநின்ற    இரண்டுகாத   மகலமான   வீதிகளின்
பிரதமத்தில், மார்பின்  மானம் - மார்பளவு உன்னதமுடைய, பீடத்தை
- பிரதமபலிபீடத்தை,   எய்தி -  அடைந்து,  கானுறை -   வாசனை
பொருந்திய, கமலப்போதில் - தாமரைப் புஷ்பத்திற்குச்