செந்தாமரைக்கண் குன்றம் - வாக்கு இத்திரியத்திற்கே அன்றிக் கண்ணுக்கும் இனியனாய் இருக்கை. இத்தலையில் தீதும் அவமும் போக்கினானாய் இருக்கை அன்றியே, ¹‘தனக்கு உண்டாய்க் கழிந்தது’ என்று தோன்றும்படி வடிவில் பிறந்த பேரொளியோடு விளங்குகிறான் ஆதலின், செந்தாமரைக் கண் குன்றம்’ என்கிறார். ²‘மனிதர்கட்குத் துன்பம் வரும் காலத்தில் அவர்கள் படும் துன்பத்தைக் காட்டிலும் பல மடங்கு அதிகமான துன்பத்தைத் தான் அடைகின்றான்’ என்கிறபடியே இருக்குமவனன்றோ இறைவன்? கோது அவம் இல் என் கன்னல் கட்டி - கோதாவது, வேறு பொருள்களின் சேர்க்கையால் வருமது. அவமுமாவது, பாகத்தாலே வருமது. ³தார்ஷ்டாந்திகத்தில், கோதும் அவமாவது, அருளால் ஆதல், இவனுக்கு உபகாரகமாக ஆதல் அங்கீகரிக்கை. ஆக, தனக்குப் புறம்பாய் இருப்பது ஒரு இனிய பொருள் இல்லாதபடி தான் இனியனாய் இருப்பான் என்றபடி. எம்மான் -‘நான் வேறொன்று போக்யம்’ என்று இராதபடி என்னைத் தோற்பித்தவன். என் கோவிந்தனே - கிருஷ்ணாவதாரமும் தமக்கு என்று இருக்கிறார் ஆதலின், ‘என் கோவிந்தன்’ என்கிறார். ⁴‘ஆட்கொள்ளத் தோன்றிய ஆயர்தம் கோ’ அன்றோ அவன்?

(3)

180

        கோவிந்தன் குடக்கூத்தன் கோவலன்
            என்றுஎன்றே குனித்துத்
        தேவும் தன்னையும் பாடிஆடத் திருத்தி
            என்னைக் கொண்டு,என்
        பாவம் தன்னையும் பாறக் கைத்துஎமர்
            ஏழ்எழு பிறப்பும்
        மேவும் தன்மையம் ஆக்கினான்: வல்லன்
            எம்பிரான் விட்டுவே.

    பொ-ரை : ‘எம்பிரானாகிய விஷ்ணு, எனக்குச் செய்த உதவி யாது?’ எனில் ‘கோவிந்தா! கோபாலா! குடக்கூத்தா!’ என்று சொல்லிக் கூத்தாடி மேன்மையினையும் தானான தன்மையாகிய எளிமையினையும்

_____________________________________________________________

1. இங்கு, ‘துயரறு சுடரடி தொழுதெழுஎன் மனனே’ என்ற இடத்துத் ‘துயரறு’ என்றதற்கு
  எழுதியுள்ள வியாக்கியானத்தை நினைவு கூர்க.

2. ஸ்ரீராமா. அயோத். 2 : 42.

3. தார்ஷ்டாந்திகம் -உபமேயம்.

4. பெரியாழ்வார் திருமொழி, 1. 6 : 11.