என்னும் இரண்டிலும் நோக்கு. விஷய பேதத்தாலே சொல்லவுமாம். அன்றியே, ‘என்றுஎன்று’ என்ற இடம், மனத்தோடு படாத வார்த்தையாய், குனிக்கையாவது, முயற்சி அளவாய், இங்கு, மனத்தோடு பட்டுப் பாடுவது ஆடுவதானபடியாய், என்று என்றே குனித்துப் பாடுவது ஆடுவதாம்படி என்றதாதல்.

    என்னைக் கொண்டு - என்னைக் கைக்கொண்டு; கைக்கொள்ளுதலாவது, ‘சேற்றிலே விழுந்த மாணிக்கத்தை எடுத்துக் கழுவி விநியோகம் கொள்ளுமாறு போன்று, என்னை அங்கீகரித்து’ என்றபடி. என் பாவந்தன்னையும் பாறக்கைத்து - என்னால் போக்கிக் கொள்ள ஒண்ணாத என் பாவங்களையும் உரு மாய்ந்து போம்படி ஓட்டி. ‘என்னைக் கொண்டு’ என்பதற்கு, ‘ஓர் உபாய அநுஷ்டானத்தைச் செய்வித்து’ என்று கூறில், இப்போது இவர்க்கு¹ அபசித்தாந்தமாம்; பகவானுடைய திருவருளாலே பெற்றாராகச் சொல்லுமதுக்கும் சேராது; ஆதலின், மேலதே பொருள் எமர்ஏழ் எழு பிறப்பும் மேவும் தன்மையம் ஆக்கினான் - இதுதான் என் ஒருவனளவு அன்றிக்கே, என்னோடு சம்பந்தமுடையார் ஏழ் ஏழு பிறப்பும் தன்னைக் கிட்டுகையே தன்மையாக உடையோமாம்படி செய்தருளினான். எம்பிரான் விட்டு வல்லன் - எனக்கு உபகாரகனான சர்வேஸ்வரன் நினைத்த காரியம் செய்து தலைக்காட்ட வல்லன். சர்வசத்தி மாட்டாதது உண்டோ? ³வியாப்தியும் தமக்காக என்று இருக்கின்றார்.

181

        விட்டிலங்கு செஞ்சோதித் தாமரைபாதம் கைகள்கண்கள்;
        விட்டுஇலங்கு கருஞ்சுடர் மலையே திருஉடம்பு;
        விட்டுஇலங்கு மதியம்சீர் சங்கு; சக்க ரம்பரிதி;
        விட்டுஇலங்கு முடிஅம்மான் மதுசூத னன்தனக்கே.

    பொ-ரை : ‘மலர்ந்து விளங்குகிற முடியினையுடைய சுவாமியான மதுசூதனனுக்குத்
திருவடிகளும் திருக்கைகளும் திருக்கண்களும்

____________________________________________________________

1. அபசித்தாந்தம் - போலிக்கொள்கை; அவர்தம் கொள்கைக்கு முரண்பட்டது.

2. ‘வல்லன்’ என்பதற்கு பாவம், ‘சர்வசத்தி மாட்டாததுண்டோ?’ என்ற வாக்கியம்.

3. ‘விட்டு’ என்பதற்கு மேலே சர்வேஸ்வரன் என்று பொருள் அருளிச்செய்தார். இங்கு,
  ‘வியாப்தனானான்’ என்று வேறு பொருள் அருளிச்செய்கிறார், ‘வியாப்தியும் தமக்காக
  என்றிருக்கிறார்’ என்று. வியாப்தி - பரந்திருத்தல்.