கின்ற மாலிருஞ்சோலையாகிய திருமலையை. இனி, ‘மாலிருஞ்சோலை திருமலை’ என்பதற்கு ‘மாலிருஞ்சோலையையுடைத்தான திருமலை’ என்று பொருள் கூறலுமாம். ‘மால் இரும்’ என்ற இரண்டும் ஒரு பொருளன; ஒன்று உயர்விலே; ஒன்று பரப்பிலே. ¹நின்ற இடத்தே நின்று பெய்வது ஒரு மேகமும், போவதும் வருவதுமாய் இருந்து பெய்வது ஒரு மேகமும் என ஊர்க்கு மேகம் இரண்டாதலின்’ ‘வருமழை தவழும்’ என்கிறார். ‘ஆயின், இறைவன் மேகமோ?’ எனின், ‘புயல் மழை வண்ணர்’ என்றாரே முன்னர்? ²‘மிக அதிகமான தண்ணீரைத் தாங்குவனவும், கொக்குகளின் வரிசையையுடையனவும், ஒலிப்பனவுமான மேகங்கள், மலைகளின் பெரிய கொடுமுடிகளில் இளைப்பாறி இளைப்பாறி மீண்டும் செல்கின்றன’ என்பவாகலின், ‘மழை தவழும்’ என்கிறார். அடைவது திறமே - அடையுமதுவே செய்திறம். ‘செய்யப்படுவது இதுவே’ என்றபடி.

(4)

216

        திறமுடை வலத்தால் தீவினை பெருக்காது,
        அறம்முயல் ஆழிப் படையவன் கோயில்
        மறுவில்வண் சுனைசூழ் மாலிருஞ் சோலைப்
        புறமலை சாரப் போவது கிறியே.

    பொ-ரை : பல வகையான வலிமைகளால் கொடிய பாவங்களைச் செய்து மிகுதியாக்கிக்கொள்ளாது, அறத்தையே செய்கின்ற சக்கரப் படையைத் தரித்த இறைவன் வாழ்கின்ற கோயில், குற்றமற்ற வளவிய சுனைகள் சூழ்ந்த மாலிருஞ்சோலைக்குப் புறம்பே உள்ள மலையைச் சாரப் போதல் நல்ல உபாயமாகும்.

    வி-கு : ‘பெருக்காது சாரப் போவது’ எனக் கூட்டுக, போவது - தொழிற்பெயர்.

    ஈடு : ஐந்தாம் பாட்டு. ‘திருமலைக்குப் புறம்பான மலையை அடைகையே நல்லுபாயம்’ என்கிறார்.

    திறமுடை வலத்தால் தீவினை பெருக்காது - திரண்ட பலத்தாலே வேறு பயன்களை ஆசைப்படுதலாகிற பெரிய பாவத்தைக் கூடுபூரியாமல். திறம் - கூட்டம். அறம் முயல் ஆழ்ப்படையவன் கோயில் -³‘அறிவுடைய இலக்குமணன்’ என்கிறபடியே, அடியார்

_____________________________________________________________

1. நின்றவிடத்தே நின்று பெய்வதொரு மேகம் - சங்கத்தழகர்.

2. ஸ்ரீராமா. கிஷ். 28 : 22.

3. ஸ்ரீராமா. சுந். 16 : 4 இங்கு, பெருமாளைக் காட்டிலும் அடியார்களைக் காப்பதில்
  சிரத்தையுள்ளவன் இலக்குமணன் என்பதனைக் காட்டுவதற்காக ‘அறிவுடைய
  இலக்குமணன்’ என்கிறார்.