யாலே துடித்த துடிப்பு ஆடல் ஆனாற்போலே, ¹‘பண்ணை வென்ற இன்சொல் மங்கை’ ஆதலின், ஆற்றாமையாலே கூப்பிட்ட கூப்பீடு பாட்டாய் விழாநின்றது. ²‘அழகானவளும் மதுரமான வார்த்தையுடையவளும்’ என்கிறார் ஸ்ரீவால்மீகி. ‘பாடிப்பாடி’என்ற அடுக்கு, முதல் கூப்பீடுபோல அன்றி, இரண்டாம் கூப்பீடு தளர்ந்ததிருத்தலையும் தெரிவிக்கும்.

    கண்ணீர் மல்கி - உருகிய மனம் இசையாய்ப் பெருகி, மிக்கது கண்ணநீராய்ப் பெருகுகிறபடி. ³நெஞ்சு ஒழியப் பாய்கிற கண்ணீரே அன்றோ? மங்குதல் - மிகுதல். ⁴‘தாமரை இதழ்களினின்றும் விசேடமாகப் பாய்கிற தண்ணீர் போன்று, ஆனந்தக்கண்ணீர் பெருகும் படியான கண்களில் துக்கக் கண்ணீர் எதற்காகப் பெருகுகிறது?’ என்றார் ஸ்ரீவால்மீகி. இங்கு ‘ஆனந்தக் கண்ணீருக்குத் தகுதியான கண்களிலே சோகக் கண்ணீர் பெருகிறது ⁵யார் குடி வேர் அற?’ என்று பட்டர் அருளிச்செய்வர். ⁶‘யாரைச் சேதநராகக் கொண்டு?’என்று திருக்குருகைப்பிரான் பிள்ளான் பணிப்பர். ⁷‘பாவியேன், யான் வந்த இவ்வரவு, உடைய பெருமாள் வரவாய்க் காணப் பெற்றது இல்லையே!’ என்று இரங்குகிறான் திருவடி.

    எங்கும் நாடி நாடி - தன் ஆபத்தே செப்பேடாக, வருதற்கு உரித்து அல்லாத திக்குகளையும் பார்க்கிறாள். நினைவின்றியே

_____________________________________________________________

1. திருச்சந். 105.

2. ஸ்ரீராமா. சுந். 64 : 15.

3. ‘அகம் கரைந்தால் கண்ணீர் மல்கக் கூடுமோ?’ என்னும் வினாவிற்கு விடையாக ‘நெஞ்சு
  ஒழிய’ என்று தொடங்கி அருளிச்செய்கிறார் ‘முடியானே’ என்ற திருவாய்மொழியின்
  பொருளை ஈண்டு நினைத்தல் தகும்.

4. ஸ்ரீராமா. சுந். 33 : 4.

5. ‘யார் குடி வேர் அற?’ என்றது, இராவணன் குடி வேர் பறியவோ, இராக்காதர்கள் என்று
  சொல்லப்படுகிற எல்லாருடைய குடிகளும் வேர் பறியவோ?’ என்றபடி.

6. ‘யாரைச் சேதநராகக் கொண்டு?’ என்றது, ‘யாருடைய இன்பத்திற்காக?’ என்றபடி.
  சேதநன் -இன்பத்தை நுகர்கின்றவன். ‘தாமரை இதழிலே முத்துப்பட்டாற்போன்று
  இருக்கிற இந்த அழகினை அனுபவித்தற்குத் தக்கவரான பெருமாள் அருகில்
  இல்லாதிருக்க, இக் கண்ணீருக்குப் பயன் யாது?’ என்பது கருத்து.

7. பாவியேன் - ஐயகோ! உடைய பெருமாள் - அடையத்தக்கவரான ஸ்ரீராமபிரான்.