பரவி வானவர் ஏத்த நின்ற பரமனை - முறைகேடாக நித்திய சூரிகள் ஏத்த, அத்தாலே ¹சமாதிக தரித்திரனாய் நின்றவனை. அன்றியே, ‘நித்தியசூரிகள் ஏத்தினாலும் அளவிட முடியாதபடி அவ்வருகாய் நின்றவனை’ என்றுமாம். பரஞ்சோதியை - அவர்கள் ஏத்த, அதனாலே ஒளியை உடையவனாயிருக்கிறவனை; என்றது, ²‘பரமபதத்திலே இருக்கின்ற நித்தியசூரிகளும் துதி செய்துகொண்டேயிருக்கின்றார்கள்,’ என்கிறபடியே, அவர்கள் ஏத்துமது தன் பேறாக நினைத்து, அது தன் வடிவிலே தோன்ற இருக்கின்றமையைத் தெரிவித்தபடி. ³‘பரஞ்சோதி என்னும் சொல்லின் பொருளான பரம்பொருள்’ என்பது உபநிடத வாக்கியம். ‘ஆயின், இவர்கள் ஏத்துதல் எதற்காக?’ என்னில், தலைவனுக்கு அதிசயத்தைப் பண்ணுகை அடியார்களாயுள்ள இவர்களுக்குச் சொரூபம்: ஆதலின், ஏத்துகிறார்கள். குரவை கோத்த குழகனை - நித்தியசூரிகளோடு செய்யும் செயல்களை ஆயர் பெண்களோடு கலக்கும் இடத்தில், வாசி அறக் கலக்க வல்லவனை. குழகன் - பவ்யன். மணி வண்ணனை - அவர்களை வசீகரிக்கைக்கும் மருந்திடும் பரிகரத்தை உடையவனை; ‘நீல மணி போலே சிரமத்தைப் போக்குவதாய் உள்ள விக்கிரஹத்தை உடையவன்’ என்றபடி. குடக்கூத்தனை - திருக்குரவைக்கூத்தில் சேராதவர்களும் இழக்க ஒண்ணாதபடி மன்றிலே தன்னுடைய வடிவழகினை ⁴முற்றூட்டாக அநுபவிப்பிக்குமவனை.

    ⁵அரவம் ஏறி அலை கடல் அமரும் துயில் கொண்ட அண்ணலை - குடக்கூத்து ஆடின சிரமம் ஆறும்படிக்கு ஈடாகப்போய்த் திருப்பாற்கடலிலே சாய்ந்தருளினபடி. தன் சந்நிதானத்தாலே (அண்மை) கிளர்த்தியையுடைத்தாய் இருத்தலின், ‘அலைகடல்’
____________________________________________________ 

1. சமாதிக தரித்திரன் - ஒத்தாரும் மிக்காரும் இலையாய மாமாயன். ‘பரமன்’
  என்பதற்கு இரண்டு பொருள்: ஒன்று, ‘ஏத்துவதனாலே பரமன்’ என்பது;
  மற்றொன்று, ‘ஏத்தினாலும் அதற்கும் அப்பாற்பட்டவன்’ என்பது.

2. இருக்கு வேதம்.

3. சாந்தோக்யம்

4. முற்றூட்டு - பூர்ண அனுபவம்

5. ‘பாடிமிழ் பரப்பகத் தரவணை யசைஇய
   ஆடுகொள் நேமியாற் பரவுதும்’

  என்பது கலித்தொகை

(முல்லை. 5).