இந்திரனைக் கண்ணநீரை மாற்றுகைக்காக, திருமகள் கேள்வனான தன்னை இரப்பாளன் ஆக்கினானே அன்றோ? என்றது, ‘நீ இரந்து தருகை ஒழிய நான் இரந்து கூப்பிட இருப்பதே இப்போது!’ என்கிறார் என்றபடி.

    என்று என்று - ¹இந்திரனைப் போன்று இராச்சியம் பெற்றுப் போகிறார் அல்லர், மஹாபலியைப் போலே ஒளதார்யம் கொண்டாடிப் போகின்றார் அல்லர், எப்போதும் இதனையே சொல்லி. ²வையங்கொண்ட பின்பும் வாமன வேஷமாயிற்று இவர் திருவுள்ளத்தில் ஊற்று இருந்தது; ஆதலின், ‘வையம் கொண்ட வாமனா!’ என்கிறார். நள் இராவும் - ‘நள்’ என்று நடுவாதல்; செறிவாதல்; இரவில் மற்றைய பொருள்களின் ஒலி மாறினால் வருவதொரு ஒலியுண்டு, அந்த ஒலியாதல். எல்லாவற்றாலும் பலித்த பொருள், ‘நடு இரவு’ என்பது, ³‘இந்தப் பூதங்கள் தூங்குகிற காலத்தில் எவன் விழித்துக்கொண்டு இருக்கிறானோ’ என்கிறபடியே, ‘நீ உணர்ந்து கூப்பிடும்படி செய்வதே!’ என்பார், ‘நள்ளிராவும்’ என்கிறார். நன்பகலும் - ‘தீர்ப்பாரை யாம் இனி’ என்ற திருவாய்மொழியோடு வேற்றுமை அற, பகவானுடைய சம்பந்தம் மாறாதே போருகையாலே ‘நன்பகல்’ என்கிறார்.

    அன்றிக்கே, ⁴புறம்பு ஒரு விஷயத்தை அனுபவித்தால், காணாத போது மறந்து வேறு ஒன்றிலேயும் நெஞ்சை வைக்கலாம்படி இருக்குமே அன்றோ? அவனைக் காணப் பெறாமையாலே பாழ் அடைந்த காலம் ஆகையாலே, செவ்வாய்க் கிழமையை மங்களவாரம் என்னுமாறு

_____________________________________________________

1. ‘என்று என்று’ என்ற அடுக்குத்தொடருக்கு பாவம் அருளிச்செய்கிறார்,
  ‘இந்திரனைப் போன்று’ என்று தொடங்கி. இதனையே - வாமன
  அவதாரத்தையே.

2. ‘வையங்கொண்ட திரிவிக்கிரமன் என்னாது, ‘வாமனா!’ என்கிறது என்?’
  என்ன, அதற்கு விடை அருளிச்செய்கிறார், ‘வையங்கொண்ட பின்பும்’ என்று
  தொடங்கி.

3. கடவல்லி உப.  2 : 5.

4. ‘பிரிவு காலத்திலும் பகவத் சம்பந்தம் மாறாதே இருக்குமோ?’ என்ன,
  அதற்கு விடை அருளிச்செய்கிறார், ‘புறம்பு ஒரு விஷயம்’ என்று தொடங்கி.
  ‘இருக்குமேயன்றோ?’ என்றது, ‘அப்படி அன்றிக்கே, இந்த விஷயம் பிரிவு
  காலத்திலும் மறக்கப் போகாது,’ என்றபடி.